ΑΝΕΜΟΔΕΙΚΤΗΣ (17-06-99)

Μιας εκλογικής αναμέτρησης, μύρια... σενάρια έπονται. Και των σεναρίων έπονται... κατηγορηματικές διαψεύσεις και «απόλυτες διαβεβαιώσεις», η αλήθεια και η «πιστότης» των οποίων απομένει να επιβεβαιωθεί -ή κατά πώς λέει και ο Χαρίλαος Φλωράκης, «η ζωή θα δείξει»!

Μια «ζωή» σίγουρα συννεφιασμένη για το κυβερνών Κίνημα, που από την μια είναι (και ορθώς...) υποχρεωμένο να επιμείνει στις βασικές πολιτικές επιλογές (κυρίως αυτές που αφορούν την οικονομία και την πορεία της χώρας προς την ΟΝΕ...), χωρίς μεγάλα περιθώρια για «ανοίγματα» φιλολαϊκά και παροχές, κι από την άλλη «να κάνει κάτι...» για να συγκρατήσει την καταγραφείσα διαρροή των ψηφοφόρων του προς τ' αριστερά.

«Πολύ κοντά στο πηγάδι για να πιούμε νερό...», που λέει και ο κ. Σημίτης, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν μπορεί πια να «αλλάξει» οικονομική πολιτική, αλλά και να το σκεφτόταν έστω, αυτό θα σήμαινε κίνδυνο να χάσει εκείνο το τμήμα του εκλογικού σώματος, που ψήφισε το '96 ΠΑΣΟΚ, λόγω Σημίτη και διακηρυγμένης πολιτικής -και με τις διαρροές προς τ' αριστερά δεν «αντέχει» βεβαίως να διακινδυνεύσει και διαρροές προς... τα «δεξιά»!

Στις «σκέψεις», λοιπόν, που υπάρχουν πως «και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι...», τα σενάρια που ακούγονται είναι αυτό των πρόωρων εκλογών (στη «λογική» πως «η ΟΝΕ δεν είναι ακόμη εξασφαλισμένη, και μια παρατεταμένη εκ των πραγμάτων και... του αποτελέσματος των ευρωεκλογών προεκλογική περίοδος δυσκολεύει την άσκηση της οικονομικής πολιτικής!») που κατ' αυτούς που λέγεται ότι το προωθούν μπορεί να λειτουργήσει «θετικά» για το κυβερνών Κίνημα, μέσω διαφόρων τακτικών «διλημμάτων», το σενάριο της αλλαγής του εκλογικού νόμου («αν δεν μπορούμε να νικήσουμε εμείς, να μην επιτρέψουμε την αυτοδυναμία της Ν.Δ. - και με αναλογικότερο σύστημα να προσφύγουμε σε πολιτικές κεντροαριστερού συνασπισμού...») και -που είναι και το πιθανότερο και λογικότερο- το σενάριο του ανασχηματισμού...

Με την... αυτοκριτική και την παραδοχή πως «μείναμε πίσω στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της ποιότητας ζωής και της καθημερινότητας των πολιτών...», ένας ουσιαστικός ανασχηματισμός θα σηματοδοτούσε μια «γενναία εκστρατεία» αντιμετώπισης αυτών των πιεστικών προβλημάτων, και θα συνέβαλλε πιθανόν στην (απαρχή, έστω...) μεταστροφής, του εκλογικού σώματος...

Αυτά, λοιπόν, τα τρία «βασικά» μετεκλογικά σενάρια που ήδη κυκλοφορούν στην πολιτική σκηνή ή και τα δημοσιογραφικά γραφεία... επιχειρούν από χθες μαζικά και από διάφορες «πηγές» (ένιες και... ανώτατες) να διαψεύσει, η κυβέρνηση, σε μια προφανή προσπάθεια να μείνει σταθερή στην «ρότα» του «επιμένουμε στην ορθή πολιτική μας, η οποία και θ' αποδώσει...» - είναι μια επιλογή. Οσο για την ορθότητά της, «η ζωή θα δείξει...».

Τώρα, πάντως, για το ένα από τα τρία σενάρια (που μαζί με τ' άλλο, του εκλογικού νόμου, το διέψευσε και επισήμως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Δημήτρης Ρέππας) αυτό του ανασχηματισμού, ας θεωρήσουμε ότι η διάψευσή του εμπίπτει στην πάγια πρακτική του ότι «ανασχηματισμοί και υποτιμήσεις δεν προαναγγέλλονται». Γιατί, απ' όπου κι αν το δει κανείς, ανασχηματισμός θα γίνει έτσι κι αλλιώς: θα χρειασθεί ν' αντικατασταθεί ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Μπαλτάς που εξελέγη ευρωβουλευτής κι αν πάει για Επίτροπος κάποιος από τους υφυπουργούς που κουβεντιάζονται θα προκύψει κι άλλο «κενό προς πλήρωση...».

Πέραν τούτου, όμως, με δεδομένη την απόφαση του πρωθυπουργού «κάτι να γίνει - και μάλιστα γρήγορα...» σ' αυτούς τους περιβόητους τομείς της «γκρίζας καθημερινότητας του πολίτη» που υπολειτουργούν ή παρουσιάζουν «υστέρηση» (Παιδεία, Συγκοινωνίες, Υγεία, κ.λπ.) το λογικότερο είναι να υπάρξουν, μ' όλες τις δυσκολίες και τις «αρνήσεις» που ίσως παρουσιάζει το εγχείρημα, αλλαγές προσώπων.

Αν σας παραξενεύει το γεγονός ότι από τα τρία σενάρια, ο κ. Ρέππας διέψευσε μόνο τα... δύο (ανασχηματισμός και αλλαγή εκλογικού νόμου) αφήνοντας να... αιωρείται εκείνο των πρόωρων εκλογών, μια εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι ότι... του διέφυγε! Γι' αυτό ίσως και οι άλλοι «κύκλοι» που διαψεύδουν τη σεναριολογία, να δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στο ότι «πρόωρες εκλογές αποκλείονται παντελώς - ούτε που το συζητάει καν ο Σημίτης!».

Και, εδώ που τα λέμε, δεν έχουμε κανέναν απολύτως λόγο ν' αμφισβητούμε ότι ο κ. Σημίτης «αποκλείει κάθετα τις πρόωρες εκλογές!» - το ίδιο άλλωστε δεν έκανε και το καλοκαίρι του 1996, αμέσως μετά το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ; Το ότι... δυο μήνες αργότερα, το Σεπτέμβρη, προκήρυξε πρόωρες εκλογές, μάλλον θα πρέπει ν' αποδοθεί στην... εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα! (Κι ίσως κάποιοι πιο... καχύποπτοι, να διατυπώσουν και την άποψη πως εκτός από τον ανασχηματισμό και την υποτίμηση, ούτε και οι... πρόωρες εκλογές προαναγγέλλονται - αλλιώς τι σόι... «πρόωρες» θα ήταν;).

Ξανά στην επικαιρότητα το όνομα του υπουργού Εξωτερικών κ. Γιώργου Παπανδρέου, ως υποψηφίου για τη θέση του Ελληνα Επιτρόπου στην «Κομισιόν» (χωρίς να έχουν φύγει από τις «σκέψεις» εκείνα του Γεράσιμου Αρσένη, του Θόδωρου Πάγκαλου και της υφυπουργού Ανάπτυξης κ. Αννας Διαμαντοπούλου...) - αλλά εμείς θα επιμείνουμε πως με τη λογική αλλά και τη δουλειά που έχει κάνει στο υπουργείο του από τη μέρα που το ανέλαβε (και δη: σε δύσκολη περίοδο, της γιουγκοσλαβικής κρίσεως...) θα πρέπει να θεωρείται μάλλον απίθανο και ο ίδιος να θέλει να μετακινηθεί αλλά και ο πρωθυπουργός να θέλει να... τον πιέσει!

Φυσικά, το πρόσωπο του νέου Επιτρόπου, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και από την «αξία» του χαρτοφυλακίου που θα δοθεί στην Ελλάδα στην νέα σύνθεση της Επιτροπής - και αυτό το ζήτημα θα ξεκαθαρισθεί μάλλον κατά την προσεχή συνάντηση του κ. Σημίτη με τον πρόεδρο της Επιτροπής κ. Ρομάνο Πρόντι, στο περιθώριο μιας συνάντησης των σοσιαλιστών στη Λατινική Αμερική. Κρατήστε, πάντως, και ένα όνομα «αουτσάιντερ»: αυτό του ευρωβουλευτή κ. Γιώργου Κατηφόρη...

«Οποιος θέλει να φύγει, ας φύγει - δεν μπορείς να κρατάς κανέναν κάπου με το ζόρι!», δήλωσε χθες ο κ. Αντώνης Σαμαράς, στην συνέντευξη Τύπου που έδωσε για να προσδιορίσει τα σχέδια της «Πολ. Ανοιξης» μετά το αρνητικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Πρόσθεσε πως έχει επικοινωνήσει με όλα τα στελέχη του κόμματός του και δεν διαπίστωσε τάσεις «φυγής», αλλά με τα όσα ακούγονται (για βολιδοσκοπήσεις της Ν.Δ. σε στελέχη της «Ανοιξης»...) και κυρίως με αυτό το «όποιος θέλει να φύγει ας φύγει...» βγαίνουν κάποια συμπεράσματα. Οπως και από το άλλο που τόνισε ο κ. Σαμαράς, ότι «επιμένει στην αυτόνομη μπορεία της "Ανοιξης", μέχρι τις βουλευτικές εκλογές!» - δηλαδή, για να καταλάβουμε «μέχρι και μετά» ή... «μέχρι λίγο πριν»;

Θ. Οικονομόπουλος