Πολιτικές ταχυδακτυλουργίες
|
Οφείλω εξ αρχής να ομολογήσω ότι ως δεδηλωμένος παλαιομοδίτης τρέφω μια απέραντη περιφρόνηση σ' αυτό που αποκαλείται πολιτική διαφήμιση, παρ' ότι αναγνωρίζω ότι παίζει κάποιο ρόλο στη διαμόρφωση του προεκλογικού κλίματος και ως εκ τούτου επηρεάζει κάπως το εκλογικό αποτέλεσμα.
Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι να αναγορεύονται τα τηλεοπτικά σποτ σε καθοριστικό παράγοντα της έκβασης των εκάστοτε εκλογικών αναμετρήσεων υπάρχει τεράστια απόσταση.
Κατανοώ απολύτως την επαγγελματική ιδιοτέλεια των διαφημιστών, οι οποίοι έχουν κάθε λόγο να υπερεκτιμούν την έτσι κι αλλιώς ακριβοπληρωμένη εργασία τους. Συνεχίζω να απορώ, όμως, με την ανοησία όσων πολιτικών στελεχών και δημοσιογράφων καθίστανται έρμαια ενός συρμού, ο οποίος ουσιαστικά ακυρώνει την ίδια την ουσία της πολιτικής.
Η συζήτηση που έχει ανοίξει αυτές τις ημέρες στο κυβερνών κόμμα για τις ευθύνες της ήττας είναι απολύτως ενδεικτική. Στο στόχαστρο της τρέχουσας κριτικής δεν βρίσκεται ο πρωθυπουργός, ως κεντρικός υπεύθυνος της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά ο κ. Λαλιώτης, ως υπεύθυνος της προεκλογικής εκστρατείας! Η κριτική αυτή είναι βαθύτατα υποκριτική.
Οι ψηφοφόροι που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ, δεν το εγκατάλειψαν, βεβαίως, επειδή δυσαρεστήθηκαν από τα τηλεοπτικά σποτ, με τα οποία τους βομβάρδισε ο κ. Λαλιώτης. Η αλήθεια είναι ότι πολλά απ' αυτά ενόχλησαν, αλλά σίγουρα δεν είναι η αιτία των εκλογικών διαρροών.
Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ έχει οχυρωθεί πίσω από το γεγονός ότι την πατρότητα της νίκης τη διεκδικούν πολλοί, ενώ την πατρότητα της ήττας κανείς. Στην πραγματικότητα, βεβαίως, καμία προεκλογική εκστρατεία δεν μπορεί να μετατρέψει μια ήττα σε νίκη και αντιστρόφως, εκτός εάν η πρωτιά παίζεται στο νήμα.
Ολη αυτή η προσπάθεια, τα προβλήματα να αποδοθούν στην κακή προεκλογική διαφήμιση και ευρύτερα στο έλλειμμα επικοινωνιακής πολιτικής, απεικονίζει την απροθυμία να συζητηθεί η βασική αιτία. Γι' αυτό και το κέντρο βάρους της ευθύνης μετατίθεται από το περιεχόμενο της κυβερνητικής πολιτικής στο κατά πόσο ήταν εύστοχη η κυβερνητική προπαγάνδα!
Ολες αυτές οι πολιτικές ταχυδακτυλουργίες γίνονται, γιατί η κυβερνητική πολιτική διχάζει την κεντροαριστερή παράταξη και προκαλεί στο ΠΑΣΟΚ δυσβάστακτο πολιτικο-εκλογικό κόστος.
Ο κ. Σημίτης θα έπρεπε, όμως, να είναι πιο ειλικρινής και πιο καθαρός: ως πρωθυπουργός έχει κάθε δικαίωμα να εμμένει σ' αυτή την πολιτική, εφόσον πιστεύει ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα του τόπου. Πολύ περισσότερο, όταν αυτή η πολιτική έχει εγκριθεί από την πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ. Δεν έχει ανάγκη από τόσο χαμηλού επιπέδου υπεκφυγές, έστω και αν η μέθοδος αυτή είναι διαδεδομένη. Πόσες και πόσες φορές, άλλωστε, τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη δεν έχουν εκστομίσει βαρύγδουπες ανοησίες για να μη διασαλεύσουν τις ασταθείς ισορροπίες;
|
| |
