ΣΧΟΛΙΟ Του ΣΤΑΜΟΥ ΖΟΥΛΑ (14-07-99)

Ωνάσης ο Θανάσης...

Κατά τη διαφήμιση ο κύριος παίρνει την καλή του και φεύγουν σε νησιώτικο καζίνο για να παίξουν και να διασκεδάσουν. «Ωνάσης ο Θανάσης» αναφωνεί με θαυμασμό η φίλη της τυχερής. «Καλέ τι Ωνάσης, πήραμε καταναλωτικό δάνειο από την τάδε τράπεζα», απαντά η εκδράμουσα. Ενας άλλος κύριος πείθεται τόσο πολύ για το πόσο συμφέρον είναι το τάδε στεγαστικό δάνειο, που παίρνει... 6.000 δάνεια. Αποκτά «όχι το δικό του σπίτι, αλλά τη δική του πόλη». Γίνεται δήμαρχος! Θέλετε το τελευταίο μοντέλο της τάδε μάρκας αυτοκινήτου, το υπερσύγχρονο ψυγείο δείνα, επιθυμείτε διακοπές στις Μαλδίβες; Για όλες αυτές τις «ανάγκες μας» υπάρχει το αντίστοιχο καταναλωτικό δάνειο. Αποκτάτε τα πάντα μόνο με τόσες χιλιάδες το μήνα. Ο «χορηγός» στη διαφήμισή του δεν μας λέει επί πόσους μήνες θα πληρώνουμε, δεν αναφέρει τόκους και επιβαρύνσεις, δεν μας ζητεί καμιά εγγύηση αν το μηνιαίο εισόδημά μας αντέχει στην αιμορραγία αλλεπάλληλων δανεισμών. Μα υπάρχουν γύρω μας τόσοι ανόητοι και απερίσκεπτοι που να δανείζονται για να πάνε διακοπές στις Μαλδίβες, ή για να παίξουν σε ένα πολυτελές καζίνο; Είναι δυνατόν να δελεάζονται από τις «ευκολίες», τις μακροπρόθεσμες δόσεις και να υποκύπτουν σε έναν ακατάσχετο και καταστρεπτικό, για τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό, καταναλωτισμό; Αν κρίνουμε από τον καταιγισμό των σχετικών διαφημίσεων και τον ανταγωνισμό των τραπεζών στην απομύζηση του εισοδήματός μας, δυστυχώς υπάρχουν. Και είναι πολλοί. Οι τράπεζες ασφαλώς έχουν στοιχεία για αλόγιστους, ασυνεπείς και καταχρεωμένους «πελάτες». Δεν τις συμφέρει, όμως, να τα δώσουν στη δημοσιότητα. Ακόμη και αν δεν κατορθώσουν να αποσπάσουν από τους ασυνεπείς τα χρέη, θα τα πάρουν από τους συνεπείς δανειούχους. Το επιτόκιο, που πληρώνουμε, πάντα «προβλέπει» και την κάλυψη του ποσοστού ζημίας από τους αφερέγγυους πελάτες... Κατά τ' άλλα, όπως έγραψε χθες η «Κ», η Τράπεζα της Ελλάδος «παρακολουθεί με αγωνία τη συνεχή πιστωτική επέκταση» και προτίθεται να λάβει εντός των ημερών «νέα και δραστικότερα μέτρα για την περιστολή των καταναλωτικών και στεγαστικών δανείων». Η κεντρική τράπεζα, όμως, «αγωνιά» όχι για τα δυστυχή και καταχρεωμένα θύματα του υπερκαταναλωτισμού, αλλά για τις επιπτώσεις του φαινομένου στον πληθωρισμό(!) - Εμείς, όμως, κ. Παπαδήμο αγωνιούμε για τον φουκαρά Θανάση που νιώθει, με τα δάνειά σας, Ωνάσης. Το κράτος υποχρέωσε τις καπνοβιομηχανίες να αναγράφουν στις διαφημίσεις τους «το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία». Μήπως, λοιπόν, κ. διοικητά, πρέπει και εσείς να αναγκάσετε τις εμπορικές τράπεζες να αναφέρουν στο τέλος κάθε διαφημίσεως, όπως αυτή για τις διακοπές στις Μαλδίβες, κάτι ανάλογο; Π.χ. τη γνωστή κερκυραϊκή παροιμία «το δανεισμένο πάει γελώντας και γυρίζει κλαίγοντας»...