Εκπαιδευτικά
Πιθανόν να μην είμαι καλά και ειδικά πληροφορημένος, προσπαθώ να καταλάβω από αυτά που ακούω και πιστεύω ότι όλοι οι πολίτες, αυτοί που αύριο θα κληθούν να στηρίξουν ή να αποδοκιμάσουν το εκπαιδευτικό έργο, βρίσκονται ακριβώς στη δική μου θέση. Εμείς, λοιπόν, όλοι ένα μόνο γνωρίζουμε καλά, ότι οι εκπαιδευτικοί είναι στο σύνολό τους δυσαρεστημένοι από τη συμπεριφορά του υπουργείου Παιδείας. Η στήλη αυτή δεν μπορεί να κατηγορηθεί για τη φιλική της στάση απέναντι των εκπαιδευτικών και έχει πάντοτε τη γνώμη ότι αυτοί κυρίως έχουν την υποχρέωση να διασφαλίσουν την ομαλή λειτουργία των σχολείων. Ας μην μπούμε στη διαδικασία να κρίνουμε και να διακρίνουμε ποια πλευρά έχει δίκαιο και ποια άδικο. Ας θέσουμε το ζήτημα πρακτικά: Τίποτα σχεδόν δεν μπορεί να γίνει, όταν όλα τα μέτωπα με τους εκπαιδευτικούς είναι ανοιχτά. Και όταν συνεχώς ανοίγουμε καινούργια. Η Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση, με τα θετικά και τα αρνητικά της, αποτελεί τολμηρή και αναγκαία τομή, έστω μόνο για το λόγο ότι η προηγούμενη κατάσταση στην εκπαίδευση ήταν από κάθε άποψη απαράδεκτη και ως τέτοια είχε αξιολογηθεί και από εκείνους που σήμερα απορρίπτουν φανατικά την αλλαγή. Μακάρι και σε άλλους τομείς της κρατικής δραστηριότητας, π.χ. στην Υγεία ή στις Μεταφορές, να είχαν επιχειρηθεί τόσο τολμηρές τομές και ρήξεις, που αναπότρεπτα προκαλούν σύγκρουση με συμφέροντα και συνήθειες και αποκαλύπτουν χρόνιες αυταπάτες. Αλλά, οποιαδήποτε Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση, αναγκαία και σοφά σχεδιασμένη, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία αν εκ των προτέρων δεν έχει εξασφαλίσει τη συνεργασία των εκπαιδευτικών. Με κάθε τρόπο και με κάθε θυσία, όταν μάλιστα απαιτεί από τους εκπαιδευτικούς αυξημένη εργασία και ευθύνη. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να αισθάνεται ευχαριστημένος και υπερήφανος, κοινωνικά δικαιωμένος γιατί εργάζεται στη Δημόσια Εκπαίδευση. Είναι το πρώτο κοινωνικό στρώμα που θα στηρίξει ή θα απορρίψει την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση. Αυτό φαίνεται συχνά να το ξεχνούν στο υπουργείο Παιδείας...
Του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ