ΑΝΕΜΟΔΕΙΚΤΗΣ (12-10-99)

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Δημήτρης Ρέππας χθες σχεδόν... ορκιζόταν ο άνθρωπος πως «δεν βγήκε από την κυβέρνηση» η πληροφορία-σενάριο περί «προβληματισμού» να ξεκινήσει η διαδικασία προεδρικής εκλογής πριν από τον Φεβρουάριο (το Σύνταγμα δίνει τη σχετική δυνατότητα...) ώστε αν προκύψει θέμα προσφυγής σε πρόωρες κάλπες, αυτό να συμβεί «εκτός κρίσιμου τριμήνου» (Μαρτίου - Ιουνίου, δηλαδή...) που ο πρωθυπουργός περιέγραψε περίπου ως «καταστροφικό» για την υπόθεση της ΟΝΕ.

Από κοντά και οι «αρμόδιες» διαψεύσεις από πλευράς κ. Βενιζέλου, που κάποιες πληροφορίες και ρεπορτάζ τον ενεφάνιζαν ως «εμπνευστή» του εν λόγω σεναρίου (συνταγματολόγος γαρ, στο... κανονικό του «επάγγελμα», ο νυν υπουργός Ανάπτυξης!) - αλλά προς τι, πράγματι, και οι διαψεύσεις αλλά και οι σχετικές φήμες; Κατ' αρχήν (σχετικά με τους «όρκους» του κ. Ρέππα...) ο ίδιος ο πρόεδρος της Βουλής και μέλος του Ε.Γ. του ΠΑΣΟΚ κ. Απόστολος Κακλαμάνης, σε χθεσινή συνέντευξή του στα «Νέα», λέει ξεκάθαρα πως «μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδος είναι αρνητικό ενδεχόμενο, αλλά και επικίνδυνο πολιτικά για την πορεία της χώρας σε μια κρίσιμη περίοδο...» (ουδείς έχει αντίρρηση ως προς τη διαπίστωση), αφήνοντας ταυτόχρονα το ενδεχόμενο ακόμη και μιας άμεσης κίνησης των συνταγματικών διαδικασιών για την εκλογή Προέδρου «αν υπήρχε η προοπτική προεδρικής πλειοψηφίας...» - δηλαδή, τι συμπέρασμα να βγάλει ο αναγνώστης της συνέντευξης;

Κι έπειτα, στ' αλήθεια, ποιο πραγματικό νόημα έχει αυτή η διαφορά αν οι πρόωρες εκλογές (με αφορμή πάντα τη μη εκλογή Προέδρου...) γίνουν τον Μάρτιο ή στις αρχές Φεβρουαρίου; Περισσότερο «πολιτικό παιγνίδι» μοιάζει όλη η σχετική φιλολογία και λιγότερο ουσιαστικό περιεχόμενο έχει, αφού κανείς δεν πιστεύει πως το «κρίσιμο 3μηνο» είναι πραγματικά τόσο κρίσιμο για την ΟΝΕ όσο διάφορες πλευρές θέλουν να το εμφανίσουν!

«Παιγνίδι», πάντως, με την εκλογολογία σίγουρα γίνεται ένθεν κακείθεν με πρόδηλους κομματικούς στόχους: ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ κ. Κώστας Σκανδαλίδης, σε δική του συνέντευξη (που την έκανε και πρώτο θέμα της η «Απογευματινή»...), «δεν συμμερίζεται την αισιοδοξία» μερικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, λέει φυσικά πως το Κίνημα (μετά τις ευρωεκλογές) «βρίσκεται σε θετική πορεία...», αλλά κατά την άποψή του «δεν έχει ακόμη κερδίσει το χαμένο έδαφος...»! Και πέρα από τη «νηφάλια» διαπίστωση του έμπειρου κ. Σκανδαλίδη (που γνωρίζει πως ΠΑΝΤΟΤΕ τα γκάλοπ έχουν... πολλαπλές αναγνώσεις!), κάτι μας λέει πως τα όσα δήλωσε δεν αποκλείεται να αποβλέπουν και στην «εγρήγορση» του κομματικού και στελεχικού δυναμικού του Κινήματος, να μην «επαναπαυθεί» δηλαδή στις όποιες θετικές εκτιμήσεις των δημοσκοπήσεων και «πιαστεί στον ύπνο», αν (αν, λέμε...) «τύχει» και προκηρυχθούν εκλογές πρόωρες ή... προωρότερες των προώρων!

Από την άλλη μεριά, και η ηγεσία της Ν.Δ., έχουσα κατά νου πως και οι «πρόωρες» (ή... προωρότερες!) εκλογές είναι λίαν πιθανές και πως η δημοσίως προβαλλόμενη (αν και τελευταία πληθαίνουν οι φωνές που «επισήμως» λένε ότι η Ρηγίλλης «θα αποφασίσει τον Ιανουάριο...») εμμονή στο «όχι συναίνεση για το πρόσωπο του Προέδρου, για να φύγει μια ώρα αρχύτερα η κακιά κυβέρνηση!» έχει το πολιτικό κόστος της (το 70% του κόσμου, αλλά και πλήθος στελεχών της ευρύτερης «παράταξης» θεωρούν τον κ. Στεφανόπουλο ως «ικανότατο Πρόεδρο, που πρέπει να επανεκλεγεί» με ταυτόχρονη αντίρρηση στη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών), και άρα δεν αποκλείεται να... «ξυπνήσει ορέξεις» στο ΠΑΣΟΚ, στην ουσία κήρυξε χθες επισήμως την προεκλογική εκστρατεία, με εντολή δραστηριοποίησης όλων των στελεχών και ευρύτατου «κύκλου ενημέρωσης» του εκλογικού σώματος!

Αυτή, πάντως, η... «άτυπη» (αλλά ουσιαστικότατη!) κήρυξη της προεκλογικής εκστρατείας από πλευράς Ν.Δ. συνέπεσε με ορισμένα... «περίεργα» φαινόμενα: βγήκε, ας πούμε, ο σύμβουλος του προέδρου της Ν.Δ. (και διευθυντής του Ιδρύματος Κωνσταντίνου Καραμανλή...) κ. Γιάννης Λούλης σε συνέντευξή του και δήλωσε... «απλά» ο άνθρωπος, πως «η Ν.Δ. είναι ένα φθαρμένο προϊόν, με... ικανό πρόεδρο»! Κι όπως είναι εύκολο να καταλάβει κανείς, στη Ρηγίλλης έγινε... «το σώσε»!

Στη συνεδρίαση των τομεαρχών, που έγινε το πρωί (όταν είχε ήδη δημοσιευθεί και συζητηθεί η συνέντευξη Λούλη...) δεν έγινε καμία κουβέντα - μόνο ο κ. Καραμανλής, όπως μάθαμε, σε κάποια «παράπονα» που διατύπωσαν στελέχη του κόμματος (που, προφανώς, δεν θεωρούν τους... εαυτούς τους, αλλά και το κόμμα τους «φθαρμένο προϊόν»!) παρατήρησε ότι «ο Γιάννης (σ.σ. ο κ. Λούλης...) έχει μια επαγγελματική σχέση με το κόμμα, και μπορεί να λέει ελεύθερα τη γνώμη του - άλλο τώρα που καλόν θα ήταν κάποιες από τις προσωπικές του απόψεις να μην τις δημοσιοποιεί...»!

Τώρα, τι σόι «επαγγελματική σχέση» και «προσωπικές απόψεις» μπορεί να έχει ο... σύμβουλος του προέδρου ενός κόμματος, εμείς δεν το πολυκαταλάβαμε - αλλά καλά εμείς: φαίνεται πως δεν το κατάλαβαν και κάποια άλλα επώνυμα στελέχη που έγιναν έξαλλα, και... ακόμη εξαλλότερος έγινε ο υπεύθυνος Πολιτικού Σχεδιασμού της Ν.Δ., βουλευτής (και εξάδελφος του κ. Κώστα Καραμανλή...) κ. Μιχάλης Λιάπης, που βγήκε λάβρος σε ραδιόφωνα και δήλωσε απερίφραστα ότι «ο κ. Λούλης τρώει ψωμί από τη Ν.Δ., και θα 'πρεπε να προσέχει πώς μιλάει γι' αυτό το κόμμα!» - σωστό κι αυτό.

Κι επειδή ο κ. Λούλης «και ψωμί τρώει» από τη Ν.Δ. και ο άνθρωπος κάθε άλλο παρά αφελής είναι για να μην καταλαβαίνει τι πάταγο θα προκαλούσε αυτή του η «άποψη», άρχισε το «σούσουρο» μεταξύ πρωτοκλασάτων στελεχών της Ρηγίλλης, πως «δεν μπορεί, ο Λούλης για να είπε τα όσα είπε, πιθανότατα θα είχε ένα γενικό έστω "ΟΚ" από τον Καραμανλή, που θέλει να εμφανίσει τον ίδιο ως τη μόνη "δύναμη" στο κόμμα...» - τραβηγμένη, ίσως, κι αυτή η άποψη, για έναν αρχηγό που θέλει να κερδίσει (με το... κόμμα του μαζί!) τις εκλογές, αλλά πάντως διατυπώθηκε!

Εκτός από τη θέση του να μη γίνουν πρόωρες εκλογές, και την άποψη που διατύπωσε ότι «θα ψηφίσει υπέρ του Κωστή Στεφανόπουλου για την Προεδρία», ο κ. Στέφανος Μάνος και οι «Φιλελεύθεροί» του προκάλεσαν αίσθηση και με τις προτάσεις που υιοθέτησαν στο ιδρυτικό τους συνέδριο, θέσεις που μπορεί κανείς να διαφωνεί ή να συμφωνεί μαζί τους, αλλά σίγουρα κανείς δεν μένει «αδιάφορος»: να καταργηθεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων (εμείς, μαζί σου κ. Μάνο!), να υποστηριχθεί η υποψηφιότητα της Τουρκίας για ένταξη στην ΟΝΕ, να καταργηθεί εν μέρει η δωρεάν παιδεία (μόνο για τους «έχοντες και κατέχοντες», και να παραμείνει εντελώς δωρεάν για τις ασθενέστερες τάξεις...), να επιτραπεί η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων (στην πράξη γίνεται ήδη με το πλήθος των «παραρτημάτων», αλλά και με τις... ορδές των Ελληνόπουλων που ξενιτεύονται για να παρακολουθήσουν -και να πληρώσουν πανάκριβο συνάλλαγμα!- σπουδές στο εξωτερικό), χωρισμός κράτους - Εκκλησίας, και αποποινικοποίηση της χρήσης (όχι φυσικά της εμπορίας...) ναρκωτικών!

Και αν σε κάποιους ορισμένες από τις θέσεις του κ. Μάνου ακούγονται «ακραίες», απλώς θυμηθείτε πόσα άλλα «ακραία» έχει κατά καιρούς διατυπώσει ο σημερινός πρόεδρος των «Φιλελευθέρων» από άλλες θέσεις, που αργά ή γρήγορα υιοθετήθηκαν, και μάλιστα από πολιτικούς (και ιδεολογικούς...) αντιπάλους του - την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, ας πούμε...

Θάνος Οικονομόπουλος