Κύριο άρθρο της 12-10-99

Σεισμός και Ε.Ε.

Με την πάροδο του χρόνου, απεκαλύφθη ότι η έκταση των ζημιών από τον μεγάλο σεισμό που έπληξε την Αθήνα υπερέβη κατά πολύ τις πρώτες εκτιμήσεις της κυβερνήσεως, η οποία, πλέον, αναγνωρίζει πως το ύψος τους κυμαίνεται πέριξ του ενός τρισεκατομμυρίου δραχμών, αντί των αρχικώς υπολογιζομένων 250 δισεκατομμυρίων. Το τόσον υψηλό κόστος επανορθώσεως των ζημιών επιβάλλει, εκ των πραγμάτων, την κινητοποίηση του κυβερνητικού μηχανισμού, ώστε να πεισθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση να επιδείξει εμπράκτως την αλληλεγγύη της προς τη χειμασθείσα πρωτεύουσα της Ελλάδος, παρέχουσα κονδύλια προς τον σκοπόν της ανασυγκροτήσεως των πληγεισών περιοχών. Δεν χρειάζεται να ανευρεθούν πρόσθετοι πόροι. Είναι γνωστό, ότι αξιόλογο τμήμα προοριζομένων για τη χώρα μας πόρων από το «Πακέτο Ντελόρ» δεν έχει απορροφηθεί, ούτε πρόκειται να καταστεί δυνατή η απορρόφησή του μέχρι τέλους του έτους, οπότε και λήγει οριστικά η προθεσμία αξιοποιήσεως. Αντί, λοιπόν, να ακολουθηθούν οι δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες επανεντάξεώς τους στο «Πακέτο Σαντέρ», η κυβέρνηση πρέπει να διεκδικήσει ώστε τα κονδύλια αυτά, τα οποία έτσι κι αλλιώς προορίζονταν για τη χώρα μας, να δοθούν αμέσως ως συνεισφορά της Κοινότητος στην προσπάθεια αποκαταστάσεως των ζημιών από τον σεισμό. Από ουδεμία άλλη χώρα αφαιρούνται, ουδεμία ανακατανομή υφισταμένων κοινοτικών κονδυλίων απαιτείται για να εξευρεθούν, επομένως είναι εφικτός αυτός ο αναπροσανατολισμός τους προς τους σεισμοπλήκτους. Αρκεί, βεβαίως, η ελληνική κυβέρνηση κατ' αρχήν να επιμείνει για το ζήτημα αυτό στην Ε.Ε., ξεπερνώντας αναστολές μικροκομματικού χαρακτήρος, φοβούμενη ότι ένα τέτοιο αίτημα θα αποκαλύψει στην κοινή γνώμη το απροσδόκητα μεγάλο ύψος των μη απορροφηθέντων κοινοτικών κονδυλίων, παρά τους περί του αντιθέτου κομπασμούς. Εν συνεχεία, η κυβέρνηση θα πρέπει να εξαντλήσει όλη τη διαπραγματευτική ισχύ της απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, διεκδικώντας με σθένος την επίτευξη του στόχου και μη υποχωρώντας στις πρώτες δυσκολίες και ενδεχόμενες αρνήσεις. Απαιτείται, επιπροσθέτως, και η Ευρωπαϊκή Ενωση να επιδείξει πνεύμα προθυμίας προς συνεργασία και όχι διάθεση οχυρώσεως πίσω από αυθαίρετα γραφειοκρατικά δόγματα, του τύπου π.χ. ότι δήθεν χρηματοδοτεί μόνον έργα υποδομής και όχι ζημιές σε ιδιωτικά κτίρια. Οταν ο αριθμός των σπιτιών που έχουν υποστεί ζημιές ανέρχεται σε δεκάδες χιλιάδες -46.000 καταμετρήθηκαν μόνο τις δύο πρώτες μέρες της απογραφής, συν 4.000 επαγγελματικοί χώροι- μόνο ως άρνηση παροχής βοήθειας εκ μέρους της Ε.Ε. μπορεί να ερμηνευθεί η εμμονή της σε παρόμοιες απόψεις. Η κυβέρνηση οφείλει να κάνει τους Ευρωπαίους εταίρους μας να το κατανοήσουν αυτό σαφώς.