ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ (27-10-99)
Αμνηστεία	Η ξαφνική επιδείνωση της υγείας του Ιταλού πρώην πρωθυπουργού Μπετίνο Κράξι δεν θα έπρεπε, λογικά, να αποτελέσει το έναυσμα για να επιστρέψει στην επικαιρότητα μια σημαντική πολιτική προσωπικότητα της μεταπολεμικής Ιταλίας. Σε ηλικία 63 χρόνων, ένας πολιτικός είναι πολύ νέος ακόμη για να περάσει στην αφάνεια ή να εξοστρακισθεί οριστικά στο περιθώριο και μάλιστα με βεβαρημένο ποινικό μητρώο. Ειδικότερα, όταν αυτές ακριβώς τις ημέρες ομόλογός του πρώην πρωθυπουργός, με τον οποίο συμπορεύθηκε επί δεκαετίες στην εξουσία της χώρας του και στα έδρανα της ιταλικής Βουλής, ο Τζούλιο Αντρεότι, ανακηρύσσεται αθώος, μετά δύο πολύχρονες δίκες για ηθική αυτουργία σε ανθρωποκτονία και για συνεργασία με τη μαφία. Και οι δύο, έστω για διαφορετικούς λόγους, προέκυψαν ως κορυφαίοι κατηγορούμενοι μετά τη μεγάλη εκστρατεία κάθαρσης της πολιτικής ζωής της Ιταλίας, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Καθαρά Χέρια», την επαύριο της πτώσης της Πρώτης Ιταλικής Δημοκρατίας, το 1992. Με μία μόνο, αλλά ουσιαστική, διαφορά: ο μεν Αντρεότι προτίμησε να παραμείνει στην Ιταλία και αντιμετωπίσει ευθέως τη Δικαιοσύνη, ο δε Κράξι έκρινε ότι έπρεπε να βρει καταφύγιο στο Χαμαμέτ της Τυνησίας, δίνοντας εκ του μακρόθεν το δικαστικό του αγώνα. Ο πρώτος, τελικώς, αθωώθηκε, ο δεύτερος συσσώρευσε καταδίκες συνολικής διάρκειας 27 χρόνων, από τις οποίες μία των πεντέμισι χρόνων είναι τελεσίδικη. Ευρισκόμενος στην εντατική μονάδα τυνησιακού νοσοκομείου, αναμένει την απόφαση εφετείου για μία από τις πολλές πράξεις που έχει κατηγορηθεί και εκδικασθεί σε πρώτο βαθμό. Αλλά, διά των συνηγόρων του, διαμηνύει: «Στην Ιταλία θα επιστρέψω μόνον ελεύθερος», αφήνοντας να εννοηθεί ότι επιζητεί την πολιτική λύση. Η οποία, όμως, θα αργήσει αν κρίνουμε από την αργή πορεία του αιτήματος για αμνηστεία όλων των πολιτικών που ενέχονται στο σκάνδαλο διαφθοράς της επιχείρησης «Καθαρά Χέρια». ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΑΦΗΣ