ΑΠΟΨΕΙΣ (09-11-99)

Mέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι αράδες δεν έχει εκδοθεί η απόφαση του «Λαϊκού Δικαστηρίου» με κατηγορούμενο τον προεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον και το ΝΑΤΟ. Εξ ανθρωπίνης και μόνον επιθυμίας, ευχόμεθα να γλίτωσαν οι κατηγορούμενοι τη βαριά καταδίκη. Πού να 'ρχονται τώρα στην Ελλάδα να εκτίσουν τις ποινές τους, οι άνθρωποι...

Εκτός και εάν, μέσω διακρατικών συμφωνιών, πετύχουμε να εκτίσουν τις ποινές στις πατρίδες τους. Να δω τον Μπιλ στο Σινγκ-Σινγκ σταλμένον από τον Καζάκο και τον Καλατζόπουλο και υπόσχομαι να παρακολουθήσω όρθιος πέντε φορές τον πρόεδρο του «Λαϊκού» να παίζει «Οθέλλο»...

Mε τον καιρό, πάντως, που έκανε χθες, μάλλον για το «Λαϊκό» (νοσοκομείο) θα είναι σήμερα οι περισσότεροι από το ακροατήριο. Αυτό είναι ατυχία. Να πας για ακροατήριο και να αποκτήσεις... ακροαστικά!

Απόγευμα, χθες, στην Πατησίων, προς την Ομόνοια. Σηνικό ταινίας των αδελφών Ταβιάνι. Ψιλόβροχο, ομίχλη, κόκκινες σημαίες στους ώμους, τα πανώ τυλιγμένα. Σιωπηλά, οι διαδηλωτές πήγαιναν στην προσυγκέντρωση της Σταδίου. Μελαγχολία και περισυλλογή. Πού πάμε, αδέλφια; Είναι καιρός για τέτοιου είδους διαμαρτυρίες;

Διότι, ως είναι φυσικόν, όλοι αυτοί που τώρα διαμαρτύρονται για την επίσκεψη του προέδρου Κλίντον στην Ελλάδα, θα οργάνωναν πορείες διαμαρτυρίας και αντιαμερικανισμού εάν ο Αμερικανός πρόεδρος επισκεπτόταν την Τουρκία και άφηνε εκτός δρομολογίου τη χώρα μας! Τότε, θα συνθηματολογούσαν κατά των «φιλοτούρκων» Αμερικανών που περιφρονούν την Ελλάδα! Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα, δηλαδή, συμπατριώτες...

Διότι, αγαπητοί, αντί να κοιτάξουμε την στραβομάρα μας, που με την πρώτη νεροποντή πλημμυρίσαμε, σημειώθηκαν κατολισθήσεις στις εθνικές οδούς, πνίγηκε η Λακωνία, πλημμύρισε η παραλιακή, έγινε λιμνοθάλασσα η Βουλιαγμένης, πέσαμε «με τα μούτρα» στα δημοσιεύματα για τη «17 Νοέμβρη», προβάλλουμε με φανατισμό τις εκρήξεις γκαζακίων στη «Λιβάις» και στην Ελληνοαμερικανική Ενωση και περνάνε σε δεύτερο πλάνο τα καυτά μας προβλήματα.

Kαι ποιον, αλήθεια, συμφέρουν όλες αυτές οι σάχλες με τις «κινητοποιήσεις» και τις «τρομοκρατικές ενέργειες»; Σκάνε τα «γκαζάκια», σκάνε μύτη και τα κανάλια, πέφτουν στα μικρόφωνα οι γείτονες, αφηγούνται όσα νομίζουν ότι είδαν και «γεμίζει το δελτίο».

Να δεις μετά πώς υποβαθμίζεται και η «σκανδαλολογία» (ωραίο αυτό το κόλπο με τη Δικαιοσύνη, αλλά κανείς από τους «δημοκράτες» δεν μιλάει για «ποινικοποίηση της πολιτικής»), πώς «πέφτουν» τα «καυτά» εσωτερικά θέματα, πώς «μαζεύονται» και οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί...

Στο κάτω-κάτω, ο πρόεδρος Κλίντον, καλό μας έκανε. Είδατε πώς στρώθηκε η λεωφόρος Συγγρού με καινούργια άσφαλτο; Ούτε που το ακούς το αυτοκίνητο μόλις μπαίνεις στη λεωφόρο. Ηλθε, τότε, ο Ζισκάρ, φτιάξαμε τη Συγγρού. Ερχεται τώρα ο Κλίντον, την ξαναφτιάχνουμε. Ετσι και αποφάσιζε ο πρόεδρος να γυρίσει όλη την Αθήνα και τον Πειραιά, δεν θα έμενε λακκούβα για λακκούβα στους δρόμους!

Οποιος, πάντως, έτυχε χθες να οδηγεί στην παραλιακή την ώρα που ξέσπασε η καταιγίδα, με τη δυνατή βροχή και αμέσως μετά το χαλάζι, ασφαλώς θα φοβήθηκε! Σε ελάχιστο χρόνο, ο δρόμος μετεβλήθη σε χείμαρρο και τα αυτοκίνητα έμοιαζαν «φτερά στον άνεμο»...

Eκείνη την ώρα, η σκέψη πήγε στους σεισμοπαθείς, που περνούν τις ημέρες αυτές στα αντίσκηνα ή στα τσίγκινα παραπήγματα του κράτους. Αυτή θα πρέπει να είναι η σκέψη όλων αυτές τις ώρες. Και η Πολιτεία θα πρέπει να σπεύσει στη λύση του προβλήματος. Λίγα από τα δισεκατομμύρια που δαπανώνται εδώ κι εκεί, λίγο συμμάζεμα στην σπατάλη του δημοσίου τομέα, λίγο «σφίξιμο» στους εργολάβους (να τους υποχρεώνουν να χτίζουν και σπίτια για σεισμοπαθείς αντί να γίνονται αυτές οι γελοίες και προκλητικές «εκπτώσεις», που όλοι γνωρίζουμε πού καταλήγουν) ίσως είναι αρκετά.

Oσο και αν κάποιοι θίγονται και κραυγάζουν επικαλούμενοι τον εισαγγελέα, είναι γνωστό τοις πάσι πώς «παίρνονται» τα έργα και πώς εκτελούνται. Αντί κραυγών, λοιπόν, και «κουρνιάσματος» στις ασφαλείς αγκάλες της Δικαιοσύνης (είναι και χρονοβόρες οι διαδικασίες και... τρέχα γύρευε) καλύτερα να δούμε έργα και πράξεις γενναίες. Κι αν κάποιοι υπουργοί πιστεύουν ότι υπάρχει σήμερα έστω και ένας Ελληνας που να μην υποψιάζεται ότι στον τομέα των δημοσίων έργων και προμηθειών «κάτι μυρίζει», είναι πολύ γελασμένοι...

Ξυπνήστε μια Κυριακή πρωί, αγαπητοί, και ακούστε τα ραδιόφωνα. Ολοι οι δημοσιογράφοι διαβάζουν τις κυριακάτικες εφημερίδες. Ολοι! Αν καθήσεις και ακούσεις προσεκτικά, ενημερώνεσαι πλήρως! Και, φυσικά, ανάγκη δεν έχεις να αγοράσεις εφημερίδες για να καταστείς κοινωνός των γεγονότων. Ωραία δουλειά και εύκολη.

Aλλη ενδιαφέρουσα πτυχή του ραδιοφώνου είναι το να σημειώνει κανείς πόσες φορές μιλούν καθημερινά οι υπουργοί στα FM. Αλήθεια, πότε εργάζονται στα υπουργεία; Τις μισές ώρες από αυτές που αφιερώνουν στους ακροατές αν αφιέρωναν στους πολίτες, όλα θα ήταν καλύτερα!

Τωρα, όμως, που πλησιάζουν και οι εκλογές, τα πράγματα θα χειροτερέψουν! Δεν θα τους μαζεύουμε από τα μικρόφωνα τους υπουργούς και τους βουλευτές μας! Θα ομιλούν περί παντός και θα εμφανίζονται από καναλίου εις κανάλιον...

Οι εικόνες, πάντως, που είδαμε χθες στην τηλεόραση από τις πληγείσες περιοχές ήταν αποκαλυπτικές. Τα τελευταία χρόνια η χώρα πλήττεται συνεχώς από θεομηνίες. Φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Μήπως έχουμε πολλές αμαρτίες ως έθνος και μας τιμωρεί ο Θεός;

Κι εκείνο που μας προβληματίζει περισσότερο είναι η τύχη που θα έχουν οι συμπατριώτες μας οι οποίοι έχασαν χθες στις πλημμύρες τις περιουσίες τους. Οσο σκεπτόμαστε πως κάποιοι σεισμοπαθείς στα Γρεβενά μένουν ακόμη σε παραπήγματα, ανατριχιάζουμε...

Ψυχραιμία, συμπατριώτες, γιατί αυτή η εβδομάδα είναι δύσκολη. Βροχές, καταιγίδες, χαλάζι, πλημμύρες, επίσκεψη Κλίντον, μέτρα τάξεως. Τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε κάποιον πολίτη που κοιτάζει να κάνει τη δουλειά του και να βγάλει τον επιούσιο; Ψυχραιμία, λοιπόν, και σύνεση.

Aς ελθει με το καλό ο άνθρωπος, ας περάσει καλά και ας φύγει με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Εδώ είναι Ελλάδα, χώρα της φιλοξενίας. Τις αντιρρήσεις μας τις εκφράζουμε, αλλά δεν ξεχνάμε ποιοι είμαστε και ποια είναι η πατρίδα μας.

Kαι μια «ξεκάρφωτη» απορία: Φαντάζονται όλοι αυτοί που κραυγάζουν να... τους κάνει ξαφνικά ο Κλίντον το χατήρι και να αναβάλει την επίσκεψή του; Ε, ρε γλέντια!
Καλή σας μέρα...

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΡΑΝΟΣ