Πανεπιστημιακοί γιατροί
|
Πολλές φορές το έγραψε αυτή η στήλη: Η ιδιωτική νοσοκομειακή περίθαλψη, η άσκηση ιδιωτικής ιατρικής γενικότερα, με τα τεράστια κέρδη (κατά ένα μέρος εις βάρος των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων) θεμελιώθηκε στις ανεπάρκειες του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Πολλές από τις οποίες θα νόμιζε κανείς ότι είναι... σκόπιμες για να προωθηθούν ιδιωτικά συμφέροντα. Αναφέρομαι π.χ. στην κατάργηση της διοικητικής αυτοτέλειας των μεγάλων κρατικών νοσοκομείων, στην υπαλληλοποίηση των ιατρών, στην κατάργηση κάθε κινήτρου προσωπικής επιστημονικής αξίας ή απλής απόδοσης, στους χαμηλούς μισθούς ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, ακόμη στην κατάργηση, για λόγους «σοσιαλιστικής ισότητας», των θέσεων νοσηλείας, με μόνο αποτέλεσμα να στερούνται τα νοσοκομεία των εσόδων εκείνων που μόνο οι πλούσιοι (δυστυχώς υπάρχουν και αυτοί!) μπορούν να καταβάλουν.
Σε αυτά πρέπει να προσθέσετε την αρκετά ύποπτη αδυναμία να λειτουργήσουν νοσοκομεία νέου τύπου: Ούτε το υπερσύγχρονο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου» λειτουργεί και στο νοσοκομείο της Λάρισας απλώς μεταστεγάστηκε το παλιό!
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να τεθούν τα μεγάλα δημόσια νοσοκομεία... εκτός συναγωνισμού και να χρεοκοπήσουν. Πολλοί γιατροί, μεταξύ των οποίων απογοητευμένοι πρωτοπόροι του ΕΣΥ, άρχισαν να τα εγκαταλείπουν και να καταφεύγουν στα ιδιωτικά «νοσοκομεία», αναζητώντας καλύτερες αμοιβές και καλύτερους όρους επιστημονικής εργασίας. Οπως ήταν φυσικό, τους γιατρούς τους ακολούθησαν οι ασθενείς, όχι μόνο οι έχοντες και κατέχοντες: Η αναζήτηση της υγείας δεν έχει κόστος και πολλοί φτωχοί άνθρωποι ξοδεύουν τις οικονομίες τους ή πωλούν τα υπάρχοντά τους ή χρεώνονται για να καταβάλουν ληστρικά νοσήλεια στα ιδιωτικά «νοσοκομεία». Ακολούθησαν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Πανίσχυρο και πολυδιαφημισμένο μοντέλο ζήτησης ιατρικών και νοσοκομειακών υπηρεσιών, μεθοδευμένα συντηρούμενο ακόμη και με τη συμπεριφορά διαφόρων «επισήμων και επωνύμων», στρέφουν το κοινό στην ιδιωτική νοσοκομειακή περίθαλψη. Λίγες Ελληνίδες π.χ. πηγαίνουν να γεννήσουν στα εξαίρετα (κατά γενική ομολογία) νοσοκομεία «Αλεξάνδρα» ή «Ελενα» και καταλλήλως διοχετεύονται στα ιδιωτικά μαιευτήρια, πλούσιες και φτωχές!
Ετσι τα άλλοτε υπερήφανα και φημισμένα κρατικά νοσοκομεία εξυπηρετούν σχεδόν μόνο τους απόρους και τον «τρίτο κόσμο» της Αθήνας! Ομολογουμένως, τα κρατικά νοσοκομεία, έστω και έτσι, σε αντίξοες συνθήκες προσφέρουν υψηλής ποιότητας υπηρεσίες και σε δέχονται μόνο με τα στοιχεία της ταυτότητάς σου, χωρίς το μισό εκατομμύριο προκαταβολή που απαιτούν, για οποιαδήποτε αιτία, τα ιδιωτικά «νοσοκομεία». Αλλά, όπως είπαμε, η φτώχεια στην αναζήτηση της υγείας είναι έννοια εξαιρετικά σχετική και ελαστική.
Κάθε κρατικό νοσοκομείο είχε πρώτα τον «καθηγητή» του. Τον γιατρό που δίδασκε στο Πανεπιστήμιο και στο νοσοκομείο, διευθύνοντας συνήθως κλινική της ειδικότητάς του, συμπλήρωνε το διδακτικό του έργο και ταυτόχρονα προσέφερε τις ιατρικές του υπηρεσίες. Συνέβαινε μάλιστα το νοσοκομείο να αποκτά φήμη, ανταγωνιστικότητα και πελατεία ακριβώς με το όνομα του «καθηγητή». Θα μπορούσα να αναφέρω δεκάδες ονόματα και περιπτώσεις ασθενών που δεν έλεγαν ότι θα πάνε στο τάδε νοσοκομείο να χειρουργηθούν, αλλά στον τάδε «καθηγητή».
Με αυτές τις ...νοσηρές και διόλου «σοσιαλιστικές» αναμνήσεις μού είναι αδύνατο να καταλάβω την απόφαση του υπουργού Υγείας ν' αποβάλει από τα νοσοκομεία 65 πανεπιστημιακούς γιατρούς με το πρόσχημα ότι είναι διπλοθεσίτες! Εξακολουθώ να πιστεύω ότι κάποιο λάθος υπάρχει στην είδηση που διάβασα στις εφημερίδες χθες. Δεν είναι δυνατόν, σκέφτομαι, ο υπουργός Υγείας και «αρχηγός» του ΕΣΥ να θέλει να το αποδυναμώσει ακόμη περισσότερο και να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την ιδιωτική νοσοκομειακή περίθαλψη.
Γιατί τι νομίζετε ότι θα κάνουν αυτοί οι 65 πανεπιστημιακοί γιατροί; Θα περιορισθούν στο από καθ' έδρας μάθημα στο Πανεπιστήμιο; Μπορεί να ζήσει ο πανεπιστημιακός γιατρός χωρίς νοσοκομείο; Αν τους αποβάλουν από το ΕΣΥ θα καταφύγουν όλοι στα ιδιωτικά «νοσοκομεία», θα τα στελεχώσουν και θα τα δυναμώσουν, θα αφοσιωθούν σ' αυτό το έργο και όχι στο Πανεπιστήμιο. Και θα τους ακολουθήσει πλήθος φτωχών ασθενών...
Δεν μπορεί! Κάποιο λάθος υπάρχει στην είδηση...
Του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ
|
