ΣΤΑΣΕΙΣ (17-11-99)

Πρωτοπόροι...
Ισως έχει λήξει η σχετική προθεσμία, πάντως η χώρα μας, σαν μητέρα του αγνού αθλητισμού και της ευγενούς αμίλλης, αλλά και σαν διοργανώτρια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, διαθέτει τα μέσα να πείσει τους «αθανάτους» να συμπεριλάβουν στο πρόγραμμα μερικά νέα αθλήματα, εξόχως θεαματικά και δημοφιλή. Εφόσον αιώνες τώρα μεταλαμπαδεύουμε το πνεύμα μας, θα ήταν αστείο (αν όχι έγκλημα εις βάρος της ανθρωπότητας) να ανακόψουμε τώρα τις εξαγωγές. Πρέπει λοιπόν να πλουτίσουμε το «μενού» με ό,τι πρωτότυπο σκαρφίζεται ο ακοίμητος φίλαθλος νους μας. Και πρώτα πρώτα, τι λογής Ολυμπιάδα μπορεί να θεωρείται αν δεν περιέχει το θαυμάσιο άθλημα της καρεκλοβολίας; Θα είδατε βέβαια όλοι τα όμορφα στιγμιότυπα από τα γραφεία της Νέας Φιλαδέλφειας: ευγενείς νέοι, αλλά και ωριμότεροι, εκτόξευαν τις καρέκλες με σφρίγος και έξοχο στυλ (και με το μάτι στο φακό, να δουν αν «γράφουν»). Συν τοις άλλοις, το άθλημα αυτό θα αποδείξει άπαξ διά παντός ότι δεν ισχύουν όσα ισχυρίζονται οι κακόγλωσσοι, ότι δηλαδή την αράζουμε στις καρέκλες (το καλοκαίρι σε παραλιακά ουζερί, το χειμώνα στα καφενεία), περιμένοντας να μας θρέψει ο ουρανός καθώς και η αιώνια ευγνωμοσύνη που μας οφείλουν οι ξένοι. Για τις ιδέες μας, για την ομάδα ρε γαμώ το, είμαστε ολοπρόθυμοι να ξεκολλήσουμε από την καρέκλα και να την εκσφενδονίσουμε στην κεφαλή των απίστων. Προτού προχωρήσουμε σε λεπτομέρειες, αν δηλαδή η Ολυμπιακή Επιτροπή πρέπει να διακρίνει την καρεκλοβολία ανάλογα με την υφή ή το σχήμα του βλήματος (ψάθινες καρέκλες, πλαστικές, πολυθρόνες, κ.λπ.), ας βιαστούμε να της προτείνουμε να εντάξει και το επίσης ευαίσθητο άθλημα της σκοποβολής κατά σάρκινου στόχου. Πρέπει όμως να ληφθεί μέριμνα ώστε να μην επευφημείται ο βάλλων διά του επιφωνήματος «Μπράβο!», γιατί μπορεί να νομίσει ότι τον υβρίζουν σαν μπράβο και να αστοχήσει. Για να μη στραφούν όλα τα φώτα στο ποδόσφαιρο και αδικηθεί το καινοτόμο μπάσκετ, οφείλουμε να συστήσουμε και το άθλημα της ρουμπινεδοβολίας, η πρώτη εμφάνιση του οποίου έγινε στο αφελώς ονομασθέν Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Το σκεπτικό, απλούστατο: Η χρήση ρουμπινέδων για ευγενείς αθλητικούς σκοπούς θα αναζωογοήσει τη σχετική βιομηχανία και θα δώσει ένα χέρι κατά της ανεργίας. Μένει να εξεταστεί αν οι ρουμπινέδες θα εκτοξεύονται κατά ανθρωπίνης κεφαλής ή κατά ανδρεικέλων. Αλλά αυτό ας το αποφασίσει η ΔΟΕ. Δεν είναι θεμιτό να περιμένει να τα κάνουμε όλα εμείς οι της κοιτίδος.
Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΠΟΥΚΑΛΑ

	ΣΤΑΣΕΙΣ (17-11-99)
Πρωτοπόροι...	Ισως έχει λήξει η σχετική προθεσμία, πάντως η χώρα μας, σαν μητέρα του αγνού αθλητισμού και της ευγενούς αμίλλης, αλλά και σαν διοργανώτρια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, διαθέτει τα μέσα να πείσει τους «αθανάτους» να συμπεριλάβουν στο πρόγραμμα μερικά νέα αθλήματα, εξόχως θεαματικά και δημοφιλή. Εφόσον αιώνες τώρα μεταλαμπαδεύουμε το πνεύμα μας, θα ήταν αστείο (αν όχι έγκλημα εις βάρος της ανθρωπότητας) να ανακόψουμε τώρα τις εξαγωγές. Πρέπει λοιπόν να πλουτίσουμε το «μενού» με ό,τι πρωτότυπο σκαρφίζεται ο ακοίμητος φίλαθλος νους μας. Και πρώτα πρώτα, τι λογής Ολυμπιάδα μπορεί να θεωρείται αν δεν περιέχει το θαυμάσιο άθλημα της καρεκλοβολίας; Θα είδατε βέβαια όλοι τα όμορφα στιγμιότυπα από τα γραφεία της Νέας Φιλαδέλφειας: ευγενείς νέοι, αλλά και ωριμότεροι, εκτόξευαν τις καρέκλες με σφρίγος και έξοχο στυλ (και με το μάτι στο φακό, να δουν αν «γράφουν»). Συν τοις άλλοις, το άθλημα αυτό θα αποδείξει άπαξ διά παντός ότι δεν ισχύουν όσα ισχυρίζονται οι κακόγλωσσοι, ότι δηλαδή την αράζουμε στις καρέκλες (το καλοκαίρι σε παραλιακά ουζερί, το χειμώνα στα καφενεία), περιμένοντας να μας θρέψει ο ουρανός καθώς και η αιώνια ευγνωμοσύνη που μας οφείλουν οι ξένοι. Για τις ιδέες μας, για την ομάδα ρε γαμώ το, είμαστε ολοπρόθυμοι να ξεκολλήσουμε από την καρέκλα και να την εκσφενδονίσουμε στην κεφαλή των απίστων. Προτού προχωρήσουμε σε λεπτομέρειες, αν δηλαδή η Ολυμπιακή Επιτροπή πρέπει να διακρίνει την καρεκλοβολία ανάλογα με την υφή ή το σχήμα του βλήματος (ψάθινες καρέκλες, πλαστικές, πολυθρόνες, κ.λπ.), ας βιαστούμε να της προτείνουμε να εντάξει και το επίσης ευαίσθητο άθλημα της σκοποβολής κατά σάρκινου στόχου. Πρέπει όμως να ληφθεί μέριμνα ώστε να μην επευφημείται ο βάλλων διά του επιφωνήματος «Μπράβο!», γιατί μπορεί να νομίσει ότι τον υβρίζουν σαν μπράβο και να αστοχήσει. Για να μη στραφούν όλα τα φώτα στο ποδόσφαιρο και αδικηθεί το καινοτόμο μπάσκετ, οφείλουμε να συστήσουμε και το άθλημα της ρουμπινεδοβολίας, η πρώτη εμφάνιση του οποίου έγινε στο αφελώς ονομασθέν Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Το σκεπτικό, απλούστατο: Η χρήση ρουμπινέδων για ευγενείς αθλητικούς σκοπούς θα αναζωογοήσει τη σχετική βιομηχανία και θα δώσει ένα χέρι κατά της ανεργίας. Μένει να εξεταστεί αν οι ρουμπινέδες θα εκτοξεύονται κατά ανθρωπίνης κεφαλής ή κατά ανδρεικέλων. Αλλά αυτό ας το αποφασίσει η ΔΟΕ. Δεν είναι θεμιτό να περιμένει να τα κάνουμε όλα εμείς οι της κοιτίδος. Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΠΟΥΚΑΛΑ