ΑΚΙΣ (24-11-99)
Καταλάβατε;	Γιατί βραβεύθηκε μια ακόμη ταινία που εχει θέμα τη δεκαετία του '60; Γιατί «πουλάει» τόσο η μουσική εκείνης της εποχής; Γιατί τώρα, που τελειώνει ο αιώνας, αυτή η δεκαετία αφήνει την εντονότερη γεύση; Ας μας επιτραπεί, αγαπητοί, να «ευλογήσουμε τα γένια μας». Εμείς, του '60 οι εκδρομείς, παραμένουμε παιδιά. Και ας μη μας καταλαβαίνουν. Αγαπάμε με τον τρόπο μας, έχουμε το δικό μας χιούμορ, τις δικές μας ανασφάλειες, την αβάσταχτη ελαφρότητά μας ως εραστές, σύζυγοι, πατεράδες. Εχουμε τις «πρωτιές» στους αποτυχημένους γάμους, ανοίξαμε το δρόμο στους ψυχναλυτές, γεμίσαμε τα ιατρεία των νευρολόγων, γίναμε οι καλύτεροι πελάτες των ψυχοφαρμάκων. Περάσαμε από συμπληγάδες, από αλλαγές σεισμικές, κατηγορηθήκαμε ως «καλοπερασάκηδες» και υφιστάμεθα τις συνεχείς επικρίσεις περί «επιπολαιότητος», περί «απιστίας». Εμείς, όμως, που και πιστοί είμαστε αλλά εμμένουμε στην κοινωνικότητα και «ζυγόν δεν υποφέρουμε», αλλά πιανόμαστε πανεύκολα στα δόκανα, που μάθαμε να δίνουμε χωρίς σχεδόν ποτέ να πάρουμε, που όταν μας δίνουν εξουσία δεν ξέρουμε τι να την κάνουμε, φαίνεται ότι «πουλάμε». Ισως γιατί είμαστε ακόμη ευκολόπιστοι, ίσως γιατί δεν εννοούμε να καταλάβουμε ότι ο κόσμος άλλαξε κι ότι πολλές φορές μας εκμεταλλεύονται. Τι να γίνει, αγαπητοί. Ετσι είμαστε κι έτσι θα μείνουμε, μέχρι να αποδημήσουμε εις Κύριον. Αγαπήστε μας, εμπιστευθείτε μας και αποδεχθείτε μας με τα -ανώδυνα- ελαττώματά μας. Καταλάβατε; ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΡΑΝΟΣ