Τα Νέα, 7 Μαΐου 1996

Βασίλης Βασιλικός
Παρακαλώ περιμένετε...

Τα παιδιά της Βοστώνης είναι κάτι ελληνάκια από τη Βόρεια Ελλάδα, συγκεκριμένα από Θεσσαλονίκη, Καβάλα και Δράμα, που αξιοποιώντας το σύνθημα εν τη ενώσει η ισχύς μπήκαν δυναμικά στο Internet, φέρνοντας την πρώτη γεύση της Ελλάδας στη μεγάλη και σημαντική αυτή λεωφόρο της πληροφόρησης.

ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ τους μού την έιχε επισημάνει πρώτος (και είναι προς τιμήν του) ο Κώστας Καββαθάς των «4 Τροχών» και των άλλων εξειδικευμένων περιοδικών του («Πτήση», «Ήχος» κ.τ.λ.), και έτσι, στο Χάρβαρντ, όταν ήρθαν να παρακολουθήσουν την ομιλία μου, ξαφνιάστηκαν που γνώριζα τις εξωπανεπιστημιακές δραστηριότητές τους.

Στο ωραίο οίκημα του Ελληνικού Ιστιτούτου, που δημιουργήθηκε χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία και το μεράκι του καθηγητή Αθαν. (Θανάση) Αναγνωστόπουλου, (μεταφραστή, μεταξύ άλλων, και των ημερολογίων του Σεφέρη στα αγγλικά) βρεθήκαμε έτσι συμπατριωτάκια απο τον ελληνικό Βορρά να συζητάμε, μετά τη διάλεξη, για το πώς μπορούν να μάθουν ελληνικά, μέσω του Ίντερνετ, πλήθος ελληνοαμερικανάκια, τρίτης γενιάς, αρκεί κάποιος (υπουργείο Παιδείας ή άλλος φορέας να αναλάβει την ελάχιστη δαπάνη της χρήσης του δικτύου, δηλαδή να προσφερθεί μια δωρεράν παιδεία σε όσους το επιθυμούν.

ΤΑ ΕΛΛΗΝΑΚΙΑ του Χάρβαρντ είναι πρόθυμα όχι μόνο να στηρίξουν αυτά που θα έκαναν ειδικοί περί την εκπαίδευση και να τα περάσουν στο δίκτυο, αλλά και να παρακολουθήσουν μετά όλη την πορεία των χρηστών, που από το Τέξας μέχρι Αυστραλία, από Γιοχάνεσμπουργκ μέχρι Καναδά, θα δώσει την ευκαιρία στους ομοεθνείς μας της τρίτης και τέταρτης γενιάς να μάθουν την γλώσσα των παππούδων τους. Μια ωραία πρωτοβουλία που περιμένει την υλοποίησή της. Ο ευαισθητοποιημένος περί την πληροφορική υπουργός Παιδείας Γιώργος Παπανδρέου, δεν θα μπορούσε, τιμώντας τη μνήμη του παππού του, να στείλει, εδώ και τώρα, έναν από τους πολυάρισθμους συμβούλους του, ώστε το έργο αυτό (η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και η διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς που δεν είναι άλλη από τη γλώσσα μας) να πάρει σάρκα και οστά αμέσως;

Παράλληλα, με δική τους καθαρά πρωτοβουλία, τα ελληνάκια αυτά, οι αυριανοί μας Νεγροπόντηδες, Παπανικολάου και Καραθοδωρήδες, στις 23 με 24 του Μάη, οργανώνουν ένα συνέδριο, με τη συμμετοχή Ελλήνων και Αμερικανών ειδικών, για τα αδιέξοδα και τις προτεινόμενες λύσεις που αφορούν στην Ανώτατη Ελληνική Εκπαίδευση.

Περιπλανώμενοι πολιτικού ανά τας Ηνωμένας Πολιτείας τους υποσχέθηκαν την στήριξη της πρωτοβουλίας τους, με τα ελάχιστα χρήματα που απαιτούνται, για τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής των επωνύμων εισηγητών, μέσω της Εθνικής Τράπεζας. Αλλά καθώς η Διοίκηση της Τράπεζας άλλαξε εν τω μεταξύ και οι καινούργιοι δεν είναι ακόμα, φαίνεται, ενημερωμένοι, κινδυνεύει να ναυαγήσει και αυτό το συνέδριο, αφού ως εθνικά θέματα θεωρούνται ως φαίνεται μόνο τα Ύμμια. Αλλά η Εθνική Τράπεζα, γνωστή για την ευαισθησία της περί τα εκπαιδευτικά και πολιτιστικά δρώμενα, ελπίζουμε να πράξει το καθήκον της. Όσα της ζητούνται δεν είναι παραπάνω από τους τόκους υπερημερίας ενός βιοπαλαιστή που τα εισπράττει για καθυστέρηση ένα μήνα. Ο κ. Καρατζάς ελπίζω να έχει ήδη δώσει μια λύση στο πρόβλημα.

Αλλά και μια άλλη έκπληξη με περίμενε στο Ινστιτούτο. Ήταν ο θησαυρός της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, επεξεργασμένος από ξένους καθηγητές, που κυκλοφορεί σε CD-ROM εδώ και λίγα χρόνια. Στο λήμμα «Όμηρος» που επέλεξα, μέσα στο λήμμα, άρχισαν να ξετυλίγονται μπροστά μου, στην οθόνη του υπολογιστή, οι στίχοι της Ιλιάδας και της Οδύσσειας με υπογραμμισμένη τη «θάλασσα». Μια άλλη θάλασσα έτσι, τους γλυκούς κυματισμούς της, και με τον ανάλαφρο φλοίσβο της, με συντρόφευε.

Μέλημα του Αναγνωστόπουλου και των συνεργατών του του είναι να απολατινοποιηθεί το Λεξικό και να υπάρχει, σαν βιβλίο που CD-ROM και στη γλώσσα μας.

Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ κατάφερε να μεταφέρει την έδρα του «θησαυρού» από την Καλιφόρνια στην Αθήνα, πείθοντας και τη διάσημη καθηγήτρια και χορηγό του έργου, την Μακντόναλντ, την Ζακελίν Ρομιγί των ΗΠΑ όπως την αποκαλούν για τη σκοπιμότητα αυτής της μετεγκατάστασης. Βοήθησε στην αρχή και η Μελίνα δίνοντας ένα διατηρητέο στην Πλάκα, ο διάδοχός της υπουργός βοήθησε και αυτός με κάτι ψίχουλα για να φύγουν από το διατηρητέο τα ποντίκια, μα το έργο είναι κολοσσιαίο και όταν ολοκληρωθεί, με τη Βυζαντινή Γραμματεία, και τον Διαφωτισμό, θα μπορεί κανείς να κοιμηθεί ήσυχος το βράδυ της παραμονής τού 2000. Θα μπούμε στην τρίτη χιλιετία με σωσμένο τον θησαυρό της ελληνικής γλώσσας.

Ώστόσο, τέτοια σημαντικά έργα δεν μπορούν να βασίζονται μόνο στον πατριωτικό των φιλελλήνων. (Εξάλλου η παρακείμενη οδός έχει φρακάρει).

Χρειάζεται και οι συνέλληνες να ενδιαφερθούν. Ελπίζω ο Σταύρος Μπένος ως υπουργός Πολιτισμού και καταξιωμένος δήμαρχος της σεισμόπληκτης Καλαμάτας, να βοηθήσει ώστε να ανορθωθεί από τα ερείπια του άλλου σεισμού, η γλώσσα η ελληνική, για να τον ευγνωμονούν και οι γενιές που θα έρθουν.