Read the UN Convention on the Law of the Sea (10 December 1982) Read the Convention Relating to the Regime of the Straits (24 July 1923) Read the Convention Relating to the Regime of the Straits (24 July 1923)
HR-Net - Hellenic Resources Network Compact version
Today's Suggestion
Read The "Macedonian Question" (by Maria Nystazopoulou-Pelekidou)
HomeAbout HR-NetNewsWeb SitesDocumentsOnline HelpUsage InformationContact us
Thursday, 28 March 2024
 
News
  Latest News (All)
     From Greece
     From Cyprus
     From Europe
     From Balkans
     From Turkey
     From USA
  Announcements
  World Press
  News Archives
Web Sites
  Hosted
  Mirrored
  Interesting Nodes
Documents
  Special Topics
  Treaties, Conventions
  Constitutions
  U.S. Agencies
  Cyprus Problem
  Other
Services
  Personal NewsPaper
  Greek Fonts
  Tools
  F.A.Q.
 

Athens Macedonian News Agency: News in Greek, 16-04-23

Athens News Agency: News in Elot928 Greek Directory - Previous Article - Next Article

From: The Athens News Agency at <http://www.ana.gr/>

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

  • [01] Τα νέα μέσα και η ουτοπία της αντικειμενικότητας
  • [02] Αναχρονιστικό, ακατάλληλο και αδιέξοδο το Ασφαλιστικό, σύμφωνα με το Ποτάμι
  • [03] Le Monde: Μια εβδομάδα για να επιτευχθεί συμφωνία για το χρέος και τις μεταρρυθμίσεις
  • [04] Το αίνιγμα του εξαφανισμένου πλοίου στη Μεσόγειο
  • [05] «O ανθρωπισμός δεν είναι πλοίο που γεμίζει» λέει ο Μπ. Ράμελοφ στο ΑΠΕ-ΜΠΕ
  • [06] Τη Μ. Δευτέρα στη Λέσβο η βασίλισσα της Ιορδανίας, Ράνια
  • [07] Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης το «ύστατο χαίρε» στον Γεράσιμο Αρσένη

  • [01] Τα νέα μέσα και η ουτοπία της αντικειμενικότητας

    του Γιώργου Πλειού*

    Τρία ζητήματα, μεταξύ άλλων, κατέχουν κεντρική θέση στην πρακτική της δημοσιογραφίας και στις θεωρητικές συζητήσεις για τη δημοσιογραφία: Πρώτον, οι «δημοσιογραφικές αξίες», που αφορούν την επιλογή των γεγονότων τα οποία θα προβληθούν από τα ΜΜΕ. Δεύτερον, η τήρηση των κανόνων δημοσιογραφικής δεοντολογίας, οι οποίοι ρυθμίζουν σειρά όψεων της επαγγελματικής συμπεριφοράς των δημοσιογράφων. Τρίτον, η αντικειμενικότητα του δημοσιογράφου κατά την κάλυψη των γεγονότων, που αφορά την αναλλοίωτη παρουσίαση των πράξεων και των απόψεων των ατόμων που πρωταγωνιστούν σε αυτά τα γεγονότα. Φυσικά, εκτός των ως άνω υπάρχουν ακόμα πολλά σημαντικά ζητήματα στην πρακτική και τη θεωρία της δημοσιογραφίας, όπως λ.χ. ο ρόλος της ιδιοκτησίας των ΜΜΕ, η μορφή της χρηματοδότησης, η σχέση με το πολιτικό σύστημα, οι πηγές των πληροφοριών κ.ά., τα οποία, όσο σημαντικά κι αν είναι, έχουν έναν λιγότερο ή περισσότερο, εξωγενή χαρακτήρα προς στην παραγωγή των ειδήσεων.

    Το πρόβλημα της αντικειμενικότητας

    Στην κριτική των ΜΜΕ, μεταξύ των τριών ζητημάτων, ίσως τη μεγαλύτερη προσοχή έχει προσελκύσει η αντικειμενικότητα των ειδήσεων, των λόγων που οδηγούν στην παραβίασή της, καθώς επίσης και τι μπορεί να γίνει προκειμένου να τηρείται. Η αναζήτηση της αντικειμενικότητας δεν είναι κάτι καινούργιο. Εμφανίζεται με την ίδια τη δημοσιογραφία. Σε εκείνη τη μακρινή εποχή πήρε τη μορφή του διαχωρισμού των απόψεων από τις αξίες (τις υποκειμενικές αξιολογήσεις). Η συζήτηση για την αντικειμενικότητα των ειδήσεων γνώρισε νέες διαστάσεις με την ανάδειξη του ρόλου της ιδιοκτησίας των ΜΜΕ και ιδιαίτερα με τη δημιουργία των ιδιωτικών αλλά και του κρατικού μονοπωλίου στα ΜΜΕ, με την έμφαση που δόθηκε στη σημασία της ιδεολογίας κατά τη διαμόρφωση των ειδήσεων, με την εισβολή της διαφήμισης στον Τύπο και αργότερα στα υπόλοιπα ΜΜΕ, με τη στροφή στην εμπορευματοποίηση κοκ. Ωστόσο, όπως θα υπογραμμίσει ένας διεθνώς γνωστός μελετητής των ειδήσεων, ο S. Allan, η αναζήτηση της αντικειμενικότητας, μάλλον αποτελεί ένδειξη ότι δεν υπάρχει αντικειμενικότητα.

    Σήμερα μπορούμε πλέον να υποστηρίξουμε με περισσότερα στοιχεία και επιχειρήματα ότι αντικειμενικότητα δεν υπάρχει όχι γιατί κάποιοι την παραβιάζουν ή δεν αξιοποιούν τις διαθέσιμες δυνατότητες για να την κατακτήσουν. Οπωσδήποτε συμβαίνουν κι αυτά. Δεν υπάρχει αντικειμενικότητα επειδή δεν μπορεί να υπάρξει αντικειμενικότητα. Και δεν μπορεί να υπάρξει αντικειμενικότητα επειδή οι ειδήσεις είναι ένα αδιαίρετο σύνολο γεγονότων και απόψεων. Ακριβέστερα, συνιστούν προβολή ορισμένων γεγονότων υπό το πρίσμα ορισμένων απόψεων, οι οποίες προβάλλονται με τη μορφή μιας ανθρωποκεντρικής ιστορίας (στόρι). Αντικειμενικότητα δεν υπάρχει ούτε κατά την επιλογή ούτε κατά τη διαμόρφωση του γεγονότος ως ειδησεογραφικής ιστορίας. Θα μπορούσε η δημοσιογραφική αποτύπωση των γεγονότων να είναι αντικειμενική, αν χρησιμοποιούσε τη μεθοδολογία των κοινωνικών επιστημών. Αλλά τότε δεν θα ήταν δημοσιογραφική.

    Στην καλύτερη περίπτωση, ως αντικειμενικότητα θα μπορούσε να οριστεί η αποτύπωση των γεγονότων υπό το πρίσμα των πιο διαδομένων απόψεων. Αυτό όμως δεν κάνει τις ειδήσεις αντικειμενικές. Επιπλέον δε, οι ειδήσεις συμβάλλουν τα μέγιστα ώστε ορισμένες απόψεις να γίνουν ή να συνεχίσουν να είναι επικρατούσες. Γι? αυτό και η μεγάλη μάχη για την επικράτηση της μιας ή της άλλη εκδοχής των γεγονότων στις ειδήσεις ήταν και θα παραμείνει σημαντική.

    Η αντικειμενικότητα και τα νέα μέσα

    Τα περισσότερα από αυτά όμως τα ξέρουμε έχοντας μελετήσει τη δημοσιογραφία στα παλιά μέσα. Το ερώτημα που εγείρεται είναι τι συμβαίνει με τα νέα μέσα. Κάνουν πιο πιθανή ή ακόμα πιο απίθανη την αντικειμενικότητα; Δυστυχώς ή ευτυχώς, τα νέα μέσα (το διαδίκτυο και οι επιμέρους κατηγορίες περιεχομένου του διαδικτύου, όπως οι ιστοσελίδες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) κάνουν ακόμα πιο εμφανή την έλλειψη αντικειμενικότητας. Για την ακρίβεια, κάνουν ακόμα πιο εμφανές το γεγονός ότι οι ειδήσεις είναι γεγονότα που αποτυπώνονται μέσα από το διαθλαστικό φίλτρο ορισμένων απόψεων. Οι τρόποι με τους οποίους συμβαίνει είναι πολλοί.

    Τα νέα, ψηφιακά μέσα είναι το τεχνολογικό περιβάλλον εντός του οποίου συχνά ανθεί η πλασματική ή δυνητική (virtual) σύνθεση των γεγονότων (π.χ. Γραφικά), η οποία έχει σχέση με το πώς θεωρούμε το γεγονός και όχι πως έχει συμβεί. Τα δημοσιογραφικά κείμενα που αναρτώνται στο διαδίκτυο, τόσο στην ηλεκτρονική έκδοση των εφημερίδων όσο πολύ περισσότερο στις ειδησεογραφικές πύλες συχνά σχολιάζονται με ή χωρίς στοιχεία, ο συντάκτης επανέρχεται και τελικώς μέσα από αυτή τη διαλογική διαδικασία έρχεται στην επιφάνεια κάτι που ήταν λιγότερο εμφανές στα παλιά μέσα: Ότι η δημοσιογραφία, συμπεριλαμβανομένης της ειδησεογραφίας, είναι πλαισίωση ενός γεγονότος με απόψεις. Η σύγχρονη κοινωνία χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη πληροφόρηση σε σχέση με το παρελθόν, για λόγους κοινωνικούς, πολιτικούς, οικονομικούς κ.ά. Πολύ μεγαλύτερο όμως όγκο πληροφοριών χρειάζονται και τα νέα μέσα, λόγω και του πλήθους των φωνών σε αυτά. Ως εκ τούτου

    Ανεπιβεβαίωτα ή και ανύπαρκτα γεγονότα παρεισφρέουν στην ειδησεογραφική ροή των νέων μέσων, όπως λ.χ. συνέβη πρόσφατα στη χώρα μας σε έγκυρα διαδικτυακά μέσα με την αναπαραγωγή της φωτογραφίας της Ακρόπολης, φωτισμένης με τα χρώματα της γαλλικής σημαίας. Γεγονότα κομματιάζονται για δημιουργηθούν πολλές ειδήσεις που συμπληρώνονται με πλήθος σχολίων ή και μεγεθύνονται ανακριβώς. Η σχολιαστική πληροφορία, η ερμηνεία, αποκτά όλο και πιο ευρεία θέση στη δημοσιογραφία των νέων μέσων.

    Το προηγούμενο επιτείνεται από την αυξανόμενη χρήση των νέων μέσων για πρόσβαση του κοινού στην ειδησεογραφία. Στις ΗΠΑ λ.χ., μέσα σε δυο χρόνια (2013-2015), το ποσοστό των χρηστών που διαβάζουν ειδήσεις στο Facebook αυξήθηκε από 52% σε 63% και στο Twitter από 47% σε 63%. Αυτό έχει και άλλες συνέπειες. Επηρεάζει λ.χ. το είδος των δημοσιογραφικών ιστοριών που (αναγκάζονται να) παράγουν οι δημοσιογράφοι. Η χρήση των νέων μέσων και ειδικά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από τους δημοσιογράφους, όπως έδειξε σχετική έρευνα, τους οδηγεί σε μια πιο πρόχειρη διαδικασία παραγωγής των ειδήσεων, κάτι που επισύρει και την κυκλοφορία μεγαλύτερου αριθμού ανακριβώς γεγονότων. Εκτός από τη μεγαλύτερη προχειρότητα με την οποία προετοιμάζεται η είδηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παρατηρούνται και μεγαλύτερα ποσοστά παραβίασης των κανόνων δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Το είδος της δημοσιογραφίας το οποίο τείνει να επικρατήσει στα Μέσα Κοινωνικής δικτύωσης (λ.χ. Twitter), χαρακτηρίζεται ως «δημοσιογραφία της περιρρέουσας ατμόσφαιρας» - ή «δημοσιογραφία του συρμού» - (ambinet journalism) και όχι ως αυτού που κατά παράδοση λέμε «αλήθεια». Στον κλονισμό της ιδέας της αντικειμενικότητας συνεισφέρουν ακόμα δύο βασικές παράμετροι των νέων μέσων.

    Η ταχύτητα εξάπλωσης της (πρόχειρης, ανακριβούς κ.λπ.) πληροφορίας. Η έκταση εξάπλωσης αυτής της πληροφορίας (πρακτικά, σε όλη την υφήλιο).

    Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε ως πολλαπλασιαστικό παράγοντα τη «δημοσιογραφία των πολιτών», για την οποία περισσότερο γίνεται συζήτηση στη θεωρία παρά υπάρχει στην πράξη. Η «δημοσιογραφία των πολιτών» συνδέεται με αρκετές από τις πτυχές που προαναφέρθηκαν και απομακρύνουν τη δημοσιογραφία ακόμα περισσότερο από την αντικειμενικότητα.

    10) Τα νέα μέσα συνεισφέρουν στην αμφισβήτηση της ιδέας περί αντικειμενικότητας και με έναν ακόμα τρόπο. Η έλευση του διαδικτύου, ο εμπλουτισμός του με περιεχόμενο και η εξάπλωση της χρήσης του, αυτόνομα ή σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες συνέβαλαν σε μια άνευ προηγουμένου κρίση αξιοπιστίας των παλιών μέσων. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το διαδίκτυο μπορεί να φιλοξενήσει τα πιο απίθανα θέματα και τις πιο παράδοξες απόψεις, έχει σχεδόν παγιώσει την ιδέα ότι τα μέσα ούτε είναι ούτε μπορούν ούτε θέλουν να είναι αντικειμενικά.

    Ίσως είναι περιττό όμως πρέπει να τονίσουμε ότι πολλοί ακόμα παράγοντες στο σύγχρονο ασταθές περιβάλλον, κάνουν εμφανές πως η αντικειμενικότητα είναι ουτοπία. Τέτοιος παράγοντας είναι οι οικονομικές, πολεμικές και ανθρωπιστικές κρίσεις, που συμβάλλουν σε εντονότερη στράτευση των μέσων. Τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα αυτό το ζούμε εντονότερα από κάθε άλλο λαό της Ευρώπης. Στις κρίσεις αυτές τα νέα μέσα αντιδρούν με μεγαλύτερη ταχύτητα, σφοδρότητα και εμπλουτισμένο περιεχόμενο.

    Τι μπορούμε να κάνουμε;

    Λαμβάνοντας υπόψη τα προηγούμενα, χρειάζεται, μεταξύ άλλων, να γίνουν τουλάχιστον τέσσερα πράγματα:

    Να ενσωματωθούν οι δημοσιογράφοι παλιών και νέων μέσων σε νέα, ενιαία και σύγχρονα πλαίσια επαγγελματικών ενώσεων με στόχο να αναβαθμιστεί η άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος και να προστατευτεί από την κρατική και την εργοδοτική λογοκρισία - η οποία είναι και η πλέον διαδομένη σήμερα μορφή λογοκρισίας. Να θεσμοθετηθεί η ανεξάρτητη επιστημονική παρακολούθηση της συμπεριφοράς των μέσων, τόσο των νέων όσο και των παλιών, ιδιαίτερα σε ότι αφορά το ειδησεογραφικό τους περιεχόμενο. Η γνώση αυτή πρέπει να διαχέεται στην κοινή γνώμη, σε πιο εκτεταμένη και διαφορετική βάση από αυτή των ρυθμιστικών αρχών. Να τηρείται με όλους τρόπους που επιτρέπουν ο νόμος και η δεοντολογία, ο σεβασμός των γεγονότων, όπως και άλλες ρυθμίσεις σχετικά με τη δημοσιότητα. Προς τούτο είναι χρήσιμη η συνδρομή της ως άνω παρακολούθησης. Να διερευνηθεί η πολιτική της ίσης προβολής των διαφορετικών απόψεων, ειδικά σε σημεία καμπής όπως είναι λ.χ. οι προεκλογικές περίοδοι.

  • Ο Γιώργος Πλειός είναι καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Το παρόν κείμενο ήταν η εισήγηση του συγγραφέα στην ημερίδα που διοργάνωσε το ΚΥΠΕ σε συνεργασία με την Ελληνική Πρεσβεία στην Κύπρο στις 8/4/2016, με θέμα «Η δημοσιογραφία σήμερα. Αλλαγές και προκλήσεις».

    Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Ιδέες και Απόψεις» του ΑΠΕ- ΜΠΕ δημοσιεύονται αυτούσια και απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του πρακτορείου.

    [02] Αναχρονιστικό, ακατάλληλο και αδιέξοδο το Ασφαλιστικό, σύμφωνα με το Ποτάμι

    Το Ποτάμι με ανακοίνωσή του χαρακτηρίζει αναχρονιστικό το προωθούμενο από τη κυβέρνηση ασφαλιστικό γιατί το 2018 είναι τελείως αναντίστοιχο με τις ανάγκες μιας σύγχρονης χώρας και πολύ περισσότερο της μεταμνημονιακής Ελλάδας. Επικρίνει την κυβέρνηση γιατί μεταφέρει το κόστος της χρηματοδότησης των συντάξεων σε μια εποχή που τα πράγματα θα είναι ακόμη χειρότερα- λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και της χρονικής δομής της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους.

    Επίσης γιατί προωθεί κοινούς κανόνες αλλά είναι οι λάθος κανόνες, έχει εισπρακτικό χαρακτήρα με πολλές «κρυμμένες πονηριές», δίνει σχετικά υψηλές παροχές με λίγα χρόνια κι ενθαρρύνει την πρόωρη συνταξιοδότηση.

    Σύμφωνα με το Ποτάμι η έλλειψη ανταποδοτικότητας μετατρέπει το όλο σύστημα σε τιμωρητικό φόρο στην εργασία ενώ επί της ουσίας αυτό που επιχειρείται είναι η διατήρηση, για λίγα χρόνια ακόμα, ενός χρεοκοπημένου διανεμητικού συστήματος μέσω της υπέρμετρης επιβάρυνσης των σημερινών ασφαλισμένων, κυρίως των αυτοαπασχολουμένων με σχετικά υψηλά εισοδήματα, των διπλά απασχολουμένων, των δημοσίων υπαλλήλων και των εργαζόμενων με μπλοκάκια, οι οποίοι ασφαλίζονται ως μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι και θα πληρώνουν διπλές εισφορές ακόμη και για την υγεία.

    «Η αλήθεια είναι ότι μειώσεις θα υποστούν όσοι λαμβάνουν από κύρια και επικουρική πάνω από 1.300 μεικτά και 1.170 καθαρά», υποστηρίζει το Ποτάμι και μιλάει για εμμονή σε ένα αδιέξοδο σύστημα, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε ένα φαύλο κύκλο συνεχούς περιδίνησης.

    Το Ποτάμι προτείνει ένα μοντέλο τριών πυλώνων (εθνική σύνταξη, ατομικός λογαριασμός, επαγγελματική ασφάλιση). Ένα τέτοιο μοντέλο διακρίνει τους ρόλους της κοινωνικής και επαγγελματικής αλληλεγγύης. Ιεραρχεί προτεραιότητες και αφήνει πεδίο ευελιξίας για αποκλίσεις από τον μέσο όρο, χωρίς αυτές να επιβαρύνουν τρίτους, όπως σημειώνει.

    [03] Le Monde: Μια εβδομάδα για να επιτευχθεί συμφωνία για το χρέος και τις μεταρρυθμίσεις

    Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης εμφανίστηκαν αισιόδοξοι χθες εξερχόμενοι από το Eurogroup, το οποίο ήταν αποκλειστικά αφιερωμένο στην Ελλάδα και έλαβε χώρα στο Άμστερνταμ, γεγονός μάλλον σπάνιο και το οποίο αξίζει να σημειωθεί, ανέφερε η εφημερίδα "Le Monde" σε χθεσινό της άρθρο. Μετά από τέσσερις μήνες αδιεξόδων, διαφορών μεταξύ των πιστωτών της χώρας (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), φαίνεται πως επιτέλους είναι ορατή η άκρη του τούνελ. Υπό τον όρο να μην υπάρξει ατύχημα, τονίζουν οι γνώστες του ελληνικού ζητήματος, οι οποίοι έγιναν προσεκτικοί, έξι χρόνια μετά το ξεκίνημα των προγραμμάτων βοήθειας προς την χώρα.

    Έχει ήδη προγραμματιστεί νέο Eurogroup για την Πέμπτη 28 Απριλίου, κατά το οποίο θα μπορούσε να υπάρξει πολιτική συμφωνία σχετικά με τη λίστα των οικονομικών μέτρων που η Αθήνα διαπραγματεύεται με τους δανειστές της από τις αρχές του 2016. Η λίστα αυτή αναμένεται να εγκριθεί σύντομα. "Εκτός από κάποιες λεπτομέρειες, πλησιάζουμε", διαβεβαίωναν χθες στο Άμστερνταμ πηγές προσκείμενες στο θέμα.

    Τα μέτρα αυτά που αντιστοιχούν σε εξοικονόμηση της τάξης του 3% του ελληνικού ΑΕΠ (περίπου 5 δις ευρώ) είναι απαραίτητα για την εκταμίευση μιας νέας δόσης του δανείου για την Αθήνα στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος βοήθειας προς τη χώρα, ύψους 86 δις ευρώ, που αποφασίστηκε τον Αύγουστο του 2015.

    Ένα πρόσθετο πακέτο μέτρων, περίπου 2% του ΑΕΠ (ήτοι 3,5 δις ευρώ) έγινε επίσης ομόφωνα δεκτό χθες, ακόμη και από τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο, χωρίς ενθουσιασμό ωστόσο από την αντιπροσωπία που τον συνόδευε, σημείωσε η εφημερίδα. "Πρόκειται για μια ασφάλεια", επεσήμανε το εκτελεστικό μέλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μπενουά Κερέ, ένα πακέτο πρόσθετων οικονομιών, το οποίο θα υλοποιηθεί μόνο σε περίπτωση που τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας απομακρυνθούν πολύ από την πορεία που έχουν χαράξει οι πιστωτές της.

    Η πρόταση αυτή φέρεται να έγινε από τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κατά τις εαρινές συνόδους του ΔΝΤ στη Ουάσιγκτον από 15 έως 17 Απριλίου με στόχο να περιοριστούν οι διαφορές μεταξύ αφενός της ΕΚΤ, του ΕΜΣ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αφετέρου του ΔΝΤ, το οποίο από το καλοκαίρι του 2015 διστάζει να συνεχίσει την παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα.

    Οι επικεφαλής της αποστολής των θεσμών αναμένεται να επιστρέψουν στην Αθήνα το Σαββατοκύριακο ώστε να κλείσουν τη διαπραγμάτευση με την ελληνική κυβέρνηση σχετικά με την "εγγύηση" των 3,5 δις ευρώ. Ο στόχος είναι η επίτευξη συμφωνίας έως τις 28 Απριλίου. Η Αθήνα θέτει ωστόσο τους όρους της: δεν επιθυμεί να διατυπωθούν αναλυτικά οι μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην πρόσθετη εξοικονόμηση. Επίσης, η Αθήνα δεν δέχεται να αναγκαστεί, για άλλη μια φορά, να πειράξει τις συντάξεις των Ελλήνων που υπέστησαν μεγάλες μειώσεις από το 2010.

    [04] Το αίνιγμα του εξαφανισμένου πλοίου στη Μεσόγειο

    Επί μέρες πλανάται το μυστήριο για το ναυάγιο του πλοίου με τους πρόσφυγες μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης. Πιθανόν να έχουν πνιγεί εκατοντάδες άνθρωποι, το πού και το πόσοι ακριβώς είναι άγνωστα. Η γερμανική εφημερίδα Suddeutsche Zeitung προσπάθησε να συνθέσει το παζλ.

    Όπως γράφει, συνήθως βρίσκονται τεκμήρια του ναυαγίου εντός λίγων ωρών. Αυτήν τη φορά, όμως, ούτε η ελληνική ακτοφυλακή, ούτε η FRONTEX έχουν εντοπίσει κάτι. Έστω και αν πρόκειται για μια έκταση 2,1 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων της Μεσογείου, αυτό είναι ασυνήθιστο, αναφέρει η εφημερίδα.

    Οι μόνες, μη ασφαλείς, πληροφορίες ξεκινούν από τη Σομαλία και την Αίγυπτο και φτάνουν ως την Ευρώπη, ενώ, όπως σημειώνει, χωρίς τους επιζώντες δεν θα γνωρίζαμε ίσως τίποτα, αφού θα τους είχε καταπιεί όλους η θάλασσα.

    Οι πρώτες πληροφορίες προέρχονται από 41 επιζώντες, οι οποίοι περισυνελέγησαν από ένα φιλιππινέζικο φορτηγό πλοίο 175 χιλιόμετρα από την Πύλο. Οι 37 που έφτασαν το Σάββατο το πρωί στην Καλαμάτα ήθελαν να πάνε στην Ιταλία.

    Πιθανόν να ξεκίνησαν από το Τομπρούκ της Λιβύης με προορισμό τη Σαρδηνία. Ήταν 240 συνολικά, κατά μια μαρτυρία Σομαλού διασωθέντα. Μετά από ώρες στη θάλασσα οι λαθροδιακινητές θέλησαν να τους επιβιβάσουν σε ένα πλοίο μήκους 30 μέτρων, στο οποίο επέβαιναν ήδη άλλοι 300 άνθρωποι, πιθανόν από την Αίγυπτο. Αυτό το πλοιάριο βυθίστηκε κατά την προσπάθεια επιβίβασής τους. Μπόρεσαν να σωθούν μόνον όσοι ήξεραν κολύμπι και επέστρεψαν στο πρώτο σκάφος.

    Ένας Αιθίοπας είπε ότι η γυναίκα του και το παιδί του πνίγηκαν μπροστά στα μάτια του και ότι συνολικά πνίγηκαν 500 άνθρωποι. Τα ερώτημα είναι όμως πού. Θα μπορούσε να είναι κάπου μεταξύ Λιβύης και Κρήτης.

    [05] «O ανθρωπισμός δεν είναι πλοίο που γεμίζει» λέει ο Μπ. Ράμελοφ στο ΑΠΕ-ΜΠΕ

    «Αν διέθεταν περισσότερα κρατίδια μεγάλο ποσοστό θέσεων όπως προτείναμε εμείς, θα μπορούσε να ανοίξει ο δρόμος για τη γερμανική κυβέρνηση, ώστε να συνάψει από κοινού με την ελληνική συμφωνίες, οι οποίες να ανοίγουν μια προοπτική στους πρόσφυγες οι οποίοι παραμένουνστη Ειδομένη. Ο καταυλισμός θα μπορούσε να κλείσει. Δεν επιτρέπεται αυτοί οι άνθρωποι στην Ειδομένη να παραμένουν εγκλωβισμένοι μεταξύ διαφόρων λύσεων, διότι βρίσκονταν ήδη εκεί πριν ισχύουν οι νέοι κανόνες και κλείσουν τον δρόμο οι χώρες του Βίζενγκραντ» δηλώνει ο πρώτος αριστερός πρωθυπουργός γερμανικού κρατιδίου (της Θουριγγίας) Μπόντο Ράμελοφ στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στον Αντώνη Πολυχρονάκη.

    Ο Γερμανός πολιτικός διευκρινίζει, ότι «εδώ και έναν χρόνο έχουμε προετοιμασθεί στη Θουριγγία? Εν τω μεταξύ αυξήσαμε τη χωρητικότητα των εγκαταστάσεων υποδοχής από 500 σε 2.000 θέσεις. Οι δυνατότητες υποδοχής που διαθέτουμε είναι σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτες».

    Στο ερώτημα αν έχει συγκατατεθεί εν τω μεταξύ η ομοσπονδιακή κυβέρνηση απαντά: «Δυστυχώς δεν έχουμε προχωρήσει τόσο πολύ. Η προσφορά βοήθειας που κάναμε ήταν ένα βήμα για να επεξεργασθούμε ένα σχέδιο δράσης».

    Ως προς το αν οι πρόσφυγες της Ειδομένης μπορούννα ελπίζουν πραγματικά ακόμα ότι θα πάνε στη Θουριγγία, ο Ράμελοφ διαβεβαιώνει ότι «εάν το επιθυμεί η ελληνική κυβέρνηση και δώσει βίζα η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας, τότε θα τηρήσουμε την υπόσχεσή μας. Είναι όμως και σαφές ότι αυτή η προσφορά είναι μια ειδική πράξη με την οποία θα εξαφανιστεί άπαξ δια παντός αυτός ο απάνθρωπος καταυλισμός». Παράλληλα όμως «η Ευρώπη πρέπει επιτέλους να εξασφαλίσει τη διαμονή των προσφύγων με αλληλέγγυο τρόπο κατανέμοντάς τους ισομερώς σε όλες τις χώρες», όπως λέει.

    [06] Τη Μ. Δευτέρα στη Λέσβο η βασίλισσα της Ιορδανίας, Ράνια

    Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του γραφείου Τύπου της βασιλικής Αυλής, τη Λέσβο, θα επισκεφθεί μεθαύριο Μεγάλη Δευτέρα το μεσημέρι η βασίλισσα της Ιορδανίας Ράνια.

    Η βασίλισσα Ράνια θα επισκεφθεί τους πρόσφυγες που φιλοξενούνται στον ανοικτό καταυλισμό προσφύγων στον Καρά Τεπέ, που λειτουργεί υπό την ευθύνη του Δήμου Λέσβου καλεσμένη της διεθνούς ανθρωπιστικής οργάνωσης IRC.

    [07] Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης το «ύστατο χαίρε» στον Γεράσιμο Αρσένη

    Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας, η οικογένειά του, συγγενείς, φίλοι, συνοδοιπόροι και πλήθος κόσμου αποχαιρέτισαν το απόγευμα της Πέμπτης από τον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτη τον Γεράσιμο Αρσένη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή την Τρίτη σε ηλικία 85 ετών.

    Υπόδειγμα προσωπικού ήθους και πολιτικής συνέπειας, με ιδιαίτερη επιστημονική επάρκεια και έναν ιδιαίτερα σημαντικό άνθρωπο που άφησε το αποτύπωμά του στην πολιτική ιστορία της χώρας, χαρακτήρισε τον Γεράσιμο Αρσένη ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας απευθύνοντας τον τελευταίο χαιρετισμό του κατά την εξόδιο ακολουθία, στην οποία χοροστάτησε ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδας Ιερώνυμος, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου. «Είχα την τύχη και τη χαρά να συνομιλώ έως πρόσφατα με τον Γεράσιμο Αρσένη, να τον ακούω και να τον συμβουλεύομαι», αποκάλυψε ο κ. Τσίπρας και σημείωσε πως «η διαύγεια της σκέψης του και η καθαρότητα τής προσωπικής του διαδρομής έχουν κερδίσει τον σεβασμό όλων μας». «Η πολιτική του παρακαταθήκη και η πίστη του σε ένα σοσιαλισμό με βέβαια ριζοσπαστικά κοινωνικά και δημοκρατικά χαρακτηριστικά αποτελούν μια υποδειγματική συμβολή σε έναν δίκαιο αγώνα που τώρα διεξάγεται. Έναν αγώνα που τελικά θα κερδηθεί», πρόσθεσε ο πρωθυπουργός.

    Το εγκώμιο του Γεράσιμου Αρσένη, σε αναφορά τους στην προσωπική και πολιτική του δράση αλλά και στην παρακαταθήκη που άφησε, έπλεξαν, επίσης, στους επικήδειους λόγους που εκφώνησαν νωρίτερα, ο πρώην νομάρχης Κεφαλονιάς Γεράσιμος Μεταξάς, ο Σωτήρης Μουσούρης, πρώην επίκουρος γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός και ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιαννάκης Ομήρου.


    Athens News Agency: News in Elot928 Greek Directory - Previous Article - Next Article
  • Back to Top
    Copyright © 1995-2023 HR-Net (Hellenic Resources Network). An HRI Project.
    All Rights Reserved.

    HTML by the HR-Net Group / Hellenic Resources Institute, Inc.
    ana2html v2.01 run on Saturday, 23 April 2016 - 8:32:31 UTC