[01] Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο

Η έννοια του θεάτρου είναι συνυφασμένη με την έννοια του ελληνικού πολιτισμού. Οι Έλληνες ίδρυσαν δεκάδες θέατρα σε όλο τον αρχαίο κόσμο. Ακόμα και οι Σπαρτιάτες παρά το ότι τους έχουμε συνηθίσει να τους σκεφτόμαστε πάντα να πολεμούν ή να γυμνάζονται είχαν θέατρο.

Στην αρχαία ελληνική γλώσσα «θέατρο» ονομαζόταν αρχικά το ακροατήριο και αργότερα ο τόπος των παραστάσεων με το σύνολο των χτισμάτων του.

Η αρχαιότερη μορφή της θέσης των θεατών ήταν ένα σύνολο ξύλινων εδωλίων τοποθετημένων γύρω από έναν επίπεδο κυκλικό χώρο την «ορχήστρα», όπου εκτυλισσόταν το δράμα.

Τον 4ο αιώνα για την αποφυγή των δυστυχημάτων τα ελληνικά θέατρα γίνονται λίθινα και διαδίδονται στη Μεγάλη Ελλάδα και στις πόλεις της Μικράς Ασίας.

Από τα σημαντικότερα θέατρα της αρχαίας Ελλάδας είναι το θέατρο Διονύσου στην Αθήνα κάτω από την Ακρόπολη, τα θέατρα της Επιδαύρου, της Δήλου, της Θήρας, του Πειραιά, της Μεγαλόπολης , του Ωρωπού και της Μαγνησίας στη Μικρά Ασία.

Το θέατρο Διονύσου είναι το αρχαιότερο θέατρο που υπάρχει σήμερα. Αν και αυτό που βλέπουμε αντανακλά την μορφή που πήρε το θέατρο τον 4ο αιώνα την εποχή του άρχοντος Λυκούργου, δεν μπορούμε να μη σκεφτούμε ότι στο θέατρο αυτό παρουσίασαν τα έργα τους οι μεγάλοι τραγικοί, Αισχύλος, Σοφοκλής και Ευριπίδης, ενώ στο ίδιο αυτό θέατρο κάθισαν κάποτε ως θεατές ο Σόλων, ο Περικλής, ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης που μας έδωσε και τον ορισμό της τραγωδίας «τραγωδία εστί μίμησις πράξεως».

Θέατρα πολλά και σημαντικά έφτιαξαν οι Έλληνες επίσης στην Κόρινθο, στους Δελφούς, στη Δωδώνη, στις Συρακούσες και στη Μήλο και το πιο πρόσφατο ανασκαμμένο στη Μεσσήνη.

Το πιο όμορφο και καλοδιατηρημένο αρχαίο θέατρο είναι αυτό της Επιδαύρου.

Το αρτιότερο δείγμα αρχαίου ελληνικού θεάτρου, είναι το θέατρο της Επιδαύρου που κτίστηκε για να τελούνται σε αυτό οι μουσικοί, ωδικοί και δραματικοί αγώνες των Ασκληπιείων. Φημισμένο για την ακουστική του, το θέατρο αυτό μπορεί να μας χαρίσει ανεπανάληπτες στιγμές συγκίνησης είτε το επισκεπτόμαστε ως περιηγητές, είτε ως θεατές.

Σταθείτε στη θυμέλη και σκεφτείτε τον αρχαίο ηθοποιό που αγωνίστηκε εκεί σε κάποια γιορτή προς τιμή του θεού Ασκληπιού.

Οι θεατές θα είχαν έρθει από πολλά μέρη για να τον δουν, ενώ μετά την παράσταση θα πήγαιναν και αυτοί για φαγητό με μία διαφορά - θα ήταν μεσημέρι γιατί οι παραστάσεις τότε δίνονταν το πρωί.

Είναι πραγματικά μαγευτικό να μπορείς να καθίσεις στην κερκίδα ενός αρχαίου θεάτρου για να παρακολουθήσεις μία παράσταση, θαυμάζοντας τον περιβάλλοντα χώρο και αναλογιζόμενος πόσο σοφή ήταν η επιλογή της τοποθεσίας για τη δημιουργία ενός θεάτρου!

Το 1961 το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου, καθιέρωσε την 27η Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου.

Αυτή την ημέρα διαβάζεται σε όλα τα θέατρα του κόσμου το Διεθνές Μήνυμα που γράφεται κάθε χρόνο από διαφορετική προσωπικότητα του θεάτρου, μεταφράζεται σε όλες τις γλώσσες, δημοσιεύεται και διαβάζεται στα θέατρα.

Το πρώτο Διεθνές μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου έγραψε ο Γάλλος συγγραφέας Ζαν Κοκτό και ακολούθησαν ο Αμερικανός συγγραφέας Άρθουρ Μίλερ , Λόρενς Ολίβιε, Ζαν -Λουί Μπαρό, Άγγελος Τερζάκης, Πίτερ Μπρουκ, Ντιμίτρι Σοστακόβιτς, Πάμπλο Νερούδα, Μωρίς Μπεζάρ, Λουκίνο Βισκόντι, Ιάκωβος Καμπανέλλης κ.ά.

Πρόσθετες Πληροφορίες

Πηγή: Φωνή της Ελλάδας

Ρεπορτάζ: Νότα Χατζηαναστασίου

Επιμέλεια: Βανέσσα Δημοπούλου

Ανταπόκριση:

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 26 Μαρτίου 2012 10:47

Είδηση: 7477

The Hellenic Radio (ERA): News in Elot928 Greek Directory - Previous Article - Next Article